Λογοτεχνικά Βιβλία & Δοκίμια

«Άκουσέ με καλά και θα σ’ το πω έξω απ’ τα δόντια. Σ’ αγάπησα πολύ, έστω κι αν εσύ με πρόδωσες και εξαφανίστηκες. Όμως, αν είσαι ανακατεμένη στην κλοπή, μη νομίζεις πως θα μου γλιτώσεις!» Μια απρόσμενη στροφή της μοίρας φέρνει τη Μαλένα στο αρχοντικό του διάσημου ζωγράφου Μιχαήλ Μπόκαρη, ακριβώς τη νύχτα όπου η Νυχτερινή Αφροδίτη, ένας από τους πιο διάσημους πίνακες του εικοστού αιώνα, κάνει φτερά. Το παρελθόν ζωντανεύει κι ο έρωτας εμφανίζεται ξανά μπροστά στα μάτια των πρωταγωνιστών αυτής της ιστορίας, πληγωμένος και γεμάτος θυμό. Άλλες τέσσερις γυναίκες έχουν λάβει την ίδια πρόσκληση από τον ζωγράφο. Ποιες από αυτές είναι οι Ερινύες του παρελθόντος και ποια είναι στην πραγματικότητα η δική του Αφροδίτη; Θα συνειδητοποιήσει τελικά η υφήλιος τις αλήθειες που έχουν αποτυπωθεί στον καμβά; Θα μαθευτεί η αλήθεια; Η μεγαλειώδης διαδρομή ενός θρύλου από το χθες στο σήμερα και από τις γραφικές Σπέτσες και την Αθήνα του ’70 στις λαμπερές πρωτεύουσες του κόσμου. Ένα ταλέντο που συνταράσσει ολόκληρο τον πλανήτη. Ένας έρωτας-φωτιά που καίει δυο καρδιές. Μια ζωή μέσα στα φώτα και στα χρώματα κι ένας πίνακας κρυμμένος βαθιά στα σκοτάδια, που αγωνιά να αποκαλύψει τα μυστικά του.

Ιούλιος 1948. Η δεκαεξάχρονη Αλεμίνα αναγκάζεται να εγκαταλείψει το σπίτι της στο όμορφο Κιέτι και να ζήσει στο εξής στο Σαλέντο της Κάτω Ιταλίας. Εκεί συναντάει για πρώτη φορά τον παράξενο παππού της, διεισδύει στα σκοτεινά μυστικά της οικογένειας Κοντότι και γνωρίζει τον έρωτα στο πρόσωπο ενός γλύπτη. Στην ίδια περιοχή, ένας άντρας δολοφονεί με απεχθή τρόπο τους δωσίλογους συνεργάτες των Γερμανών. Για κάθε θύμα φτιάχνει μια ξύλινη κούκλα χωρίς άκρα, όπου, σύμφωνα με έναν ιαπωνικό θρύλο, παραμένει η ψυχή αυτού που φεύγει. Θα φτάσει η στιγμή που οι φαινομενικά διαφορετικοί δρόμοι αυτών των δύο ανθρώπων θα διασταυρωθούν και τότε θα τεθεί το κρίσιμο ερώτημα: Ποιος έχει το δικαίωμα να ξεχωρίσει το καλό από το κακό, το δίκαιο από το άδικο; Τι θα γίνει όταν πέσουν οι μάσκες και έρθει η κάθαρση; Ένας συναρπαστικός χορός γεγονότων και απρόσμενων εξελίξεων, μια «ταραντέλα» έρωτα, προδοσίας, εκδίκησης και απονομής δικαιοσύνης στα δύσκολα χρόνια μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Με φόντο μια πανέμορφη έπαυλη στην Κορνουάλη, λίγο πριν από τον B΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, εκτυλίσσεται η ιστορία ενηλικίωσης μιας γυναίκας που προσπαθεί να συμφιλιωθεί με τον έρωτα και τη λύπη καθώς γυρίζει πίσω… στο σπίτι. Ήθελε το Ρίβερβιου, τη μαμά, την Τζες και τη Φίλις. Ήθελε όλες τις γνώριμες εικόνες, τους ήχους και τις μυρωδιές. Τον κήπο που κατηφόριζε τη λοφοπλαγιά, και τη θέα των γαλήνιων εκβολών του ποταμού, που γέμιζαν με την παλίρροια, και τον καθησυχαστικό ήχο του μικρού τρένου που διέκοπτε την ησυχία της μέρας. Τη γοητεία του φθαρμένου αλλά γεμάτου λουλούδια καθιστικού και τον θόρυβο που έκανε η Φίλις καθαρίζοντας κατσαρόλες στο πλυσταριό κι ετοιμάζοντας τα λαχανικά για το μεσημεριανό φαγητό, μέχρι τη μόνιμη συνοδεία της διαπεραστικής φωνής της Τζες. Οι μυρωδιές τής γεννούσαν ακόμα μεγαλύτερη νοσταλγία. Το σαπούνι λεβάντας που μοσχομύριζε από το μπάνιο∙ η γλυκιά μυρωδιά των λιγούστρων από τον φράχτη δίπλα στην εξώπορτα∙ και η αψιά μυρωδιά από τα φύκια κατά την άμπωτη. Ένα αληθινό αριστούργημα, ο πρώτος τόμος ενός βιβλίου που το διαβάζεις ξανά και ξανά και το θυμάσαι για πάντα.

Εδώ και καιρό το αρνείσαι, Αξλ, το ξέρω. Αλλά τώρα ήρθε η ώρα να το ξανασκεφτείς. Πρέπει να κάνουμε ένα ταξίδι, χωρίς καμία αναβολή… Σ’ ένα απομονωμένο χωριό στην Αγγλία, την εποχή των θρύλων, λίγο μετά τον θάνατο του βασιλιά Αρθούρου, ζει ένα ηλικιωμένο ζευγάρι Βρετανών, ο Αξλ και η Μπέατρις. Οι αναμνήσεις τους είναι θολές, όπως και όλων των κατοίκων, λόγω μιας μυστηριώδους ομίχλης που προκαλεί ένα είδος φθοράς. Παρά την αρρώστια της Μπέατρις, το ζευγάρι αποφασίζει να αφήσει την ασφάλεια του σπιτιού του με σκοπό να ταξιδέψει μακριά και να βρει τον γιο του, που έχει να δει εδώ και χρόνια. Άλλοτε άγριο και άλλοτε συγκινητικό, το καινούργιο μυθιστόρημα του Ισιγκούρο είναι ένα παραμύθι για τις χαμένες μνήμες, την αγάπη, την εκδίκηση και τον πόλεμο.

Η Σμαράγδα Καλλίνικου, μέλος του ελληνικού κοινοβουλίου και σύζυγος του μεγιστάνα Γεράσιμου Καλλίνικου, βρίσκεται άγρια δολοφονημένη στην απόμερη παραλία Νερόμυλος. Δύο ημέρες πριν από τη δολοφονία της είχε απειλήσει σε απευθείας μετάδοση με την αποκάλυψη ενός σκανδάλου που θα συντάραζε την πολιτική σκηνή. Η ανακάλυψη του πτώματός της προκαλεί σοκ στο πανελλήνιο και πολυμελή κλιμάκια της αστυνομίας συρρέουν στο νησί για να εξιχνιάσουν το έγκλημα. Ο ψυχολόγος της Ιντερπόλ, Στέφανος Μωραΐτης, αδελφικός φίλος του πρωτότοκου Πέτρου Καλλίνικου, καλείται στην Ελλάδα για να συνδράμει στις έρευνες. Πληγωμένος, στο παρελθόν, από την οικογένεια αλλά και βαθύτατα υποχρεωμένος σε αυτήν, σπεύδει στο νησί για να έρθει αντιμέτωπος με τα ανοιχτά τραύματά του αλλά και με ανθρώπους που νομίζουν πως μπορούν να τον χρησιμοποιήσουν σαν μαριονέτα. Εκτός από τα κρυστάλλινα νερά, ο Στέφανος βουτάει μέσα στα ψέματα ανθρώπων που αγαπούσε και βάζει τη ζωή του σε κίνδυνο από το τσουνάμι που πυροδοτούν οι ανακαλύψεις του για τους ισχυρότερους παράγοντες της χώρας. Με μοναδικούς συμμάχους την ευστροφία του και τον πεισματάρη αστυνόμο Σωτήρη Στρατέλη, θα έρθει σε ρήξη με όλους και κυρίως με τον ίδιο του τον εαυτό. Άραγε, η αλήθεια θα καταφέρει να τον λυτρώσει;

Στη μάχη για την εξουσία, μπορεί να υπάρξει ένας μόνο νικητής. Ο ηγεμόνας της Μερκίας πεθαίνει και δεν υπάρχει άμεσος διάδοχος. Η γυναίκα του είναι γεννημένη αρχηγός, ωστόσο ποτέ δεν έχει κυβερνήσει γυναίκα αγγλικό βασίλειο. Και δεν έχει και στη διάθεσή της τον καλύτερο πολεμιστή και προστάτη της: τον Ούτρεντ του Μπέμπανμπεργκ. Ένας κενός θρόνος θα άφηνε το βασίλειο εκτεθειμένο στους Δυτικούς Σάξονες και τους Βίκινγκς, που για ακόμη μία φορά διψούν για αίμα. Χρειάζεται ένας ήρωας· ένας ήρωας που μάχεται όλη του τη ζωή, κάποιος που μπορεί να καταστρέψει τον διπλό εχθρό που απειλεί τη Μερκία. Ένας ήρωας που τελικά θα ορίσει τη μοίρα ενός έθνους… Το όγδοο μέρος της σειράς «Σαξονικά Χρονικά».

Από μικρό παιδί άκουγα την ιστορία της πανέμορφης προ-προγιαγιάς μου από τη Σύρο. Ήταν κυριολεκτικά απίστευτη, ένα μυθιστόρημα απ' αυτά που μόνο η ζωή μπορεί να πλάσει. Μέχρι που, στο τέλος, αποφάσισα να την κάνω βιβλίο και είναι αυτό που κρατάτε στα χέρια σας. Ήταν γυναίκα καραβοκύρη, μια αρχόντισσα ξακουστή σ' όλο το νησί για την εξυπνάδα και την ομορφιά της. Στάθηκε όμως αρκετό ένα καπρίτσιο της τύχης για να βρεθεί από τα σαλόνια της Ερμούπολης στο χαρέμι του σουλτάνου κι από κει στην κοσμοπολίτικη Αλεξάνδρεια. Ήταν ένα ταξίδι παραμυθένιο, απ' αυτά που δε βάζει ο νους του ανθρώπου. Έτσι, μαζί με τους ήρωές μου, ταξίδεψα κι εγώ στην αρχοντική Σύρο, εκεί όπου σμίγουν αρμονικά Ανατολή και Δύση, περπάτησα στα καλντερίμια και μπήκα στα μεγαλόπρεπα νεοκλασικά που αντικρίζουν το πέλαγο. Ύστερα πήγα στην Κωνσταντινούπολη, ρέμβασα νωχελικά στον Βόσπορο, αφέθηκα να χαθώ στα απέραντα παζάρια, μέθυσα από αρώματα, μουσικές και γεύσεις και θαύμασα ξακουστά παλάτια. Και τέλος, βρέθηκα στη λαμπερή, κοσμοπολίτικη Αλεξάνδρεια, στο σταυροδρόμι των πολιτισμών, κι ένιωσα την ελληνική αύρα που έφτανε ως εμένα από την αρχαιότητα. Σ' αυτό το ταξίδι ελπίζω να παρασύρω κι εσάς...

Ένας άνδρας περιπλανιέται σε ένα βομβαρδισμένο, κατεστραμμένο Λονδίνο, προσπαθώντας να επιβιώσει και να επανενωθεί με τη γυναίκα του. Οι Αρειανοί έχουν εισβάλει στη Γη προκαλώντας πανικό και χάος, και όλα δείχνουν ότι επίκειται το δραματικό τέλος του ανθρώπινου πολιτισμού. Το νερό του Τάμεση βράζει από τις θερμικές ακτίνες των τριπόδων, των μηχανών με τις οποίες εξαπολύουν τις σαρωτικές επιθέσεις τους οι Αρειανοί, ομάδες ανθρώπων προσπαθούν να φτάσουν στις ακτές για να εγκαταλείψουν τη Βρετανία, ένα κόκκινο χόρτο αρχίζει να φυτρώνει παντού, θρησκόληπτοι ιεροκήρυκες μιλούν σαν μεθυσμένοι για την έλευση του Αρμαγεδδώνα, αλλά η Γη δεν έχει πει ακόμα την τελευταία της λέξη – και κυρίως… τα μικρόβιά της. Μία από τις πρώτες ιστορίες επιστημονικής φαντασίας όπου περιγράφεται με τη λεπτομέρεια και την αμεσότητα του δημοσιογραφικού ρεπορτάζ η εχθρική εισβολή ενός εξωγήινου πολιτισμού στη Γη, Ο πόλεμος των κόσμων του Ουέλς αποτελεί έργο αναφοράς και εγγυημένης αναγνωστικής απόλαυσης. Γραμμένο με το απαράμιλλο αφηγηματικό χάρισμα του Ουέλς και βασισμένο στην αντίληψη της ρεαλιστικής δημοσιογραφικής καταγραφής, προκάλεσε αίσθηση όταν κυκλοφόρησε, ώθησε τον μεγάλο Όρσον Ουέλς, χρόνια μετά, να κάνει μία από τις πιο πετυχημένες… φάρσες στην ιστορία του ραδιοφώνου, ενώ πριν από μερικά χρόνια μεταφέρθηκε ξανά στον κινηματογράφο από τον Στίβεν Σπίλμπεργκ. Διαχρονικής αξίας έργο ακόμα και με πολιτικές υποδηλώσεις, πατάει πάνω στον αρχέγονο φόβο του ανθρώπου απέναντι στο άγνωστο και στην απειλή που αυτό φέρνει μαζί του. Η παρούσα έκδοση, σε νέα, σύγχρονη μετάφραση της Μαργαρίτας Ζαχαριάδου, περιλαμβάνει εισαγωγή της μεταφράστριας και επίμετρο από τον μεγάλο, σύγχρονο κλασικό συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας Σερ Άρθουρ Τ. Κλαρκ.

8 Νοεμβρίου 2011. Ο Αλέξανδρος Σάντσας ή Αλεκίνος δίνει τέλος στη ζωή του διχάζοντας μια ολόκληρη χώρα που βρίσκεται ήδη σε κρίση. Ο Μάνος Πιερίδης, μέλος μιας παρέας στην οποία ανήκε ο αυτόχειρας, αναθυμάται στιγμές από την κοινή τους ζωή στη δεκαετία του ενενήντα. Η μνήμη του ψηλαφεί τα ανέμελα χρόνια της νιότης, τον ανεκπλήρωτο έρωτά του για την Έλια, τη νεαρή δασκάλα χορού, την πολυκύμαντη φιλία του με τον Σέργιο. Μέσα από μικρά και μεγάλα επεισόδια που οδηγούν στο σήμερα αναδεικνύεται το ψηφιδωτό χαρακτήρων ενός λαού που χόρεψε στον ρυθμό των ψευδαισθήσεων προτού βυθιστεί σε μια απρόσμενη περιπέτεια. Ένα μυθιστόρημα για τη δοκιμασία της ζωής και του έρωτα με φόντο την πολύκροτη κρίση.

Όταν η Σιμόν ντε Μποβουάρ ήταν εννέα χρονών και πήγαινε στο καθολικό σχολείο «Αντελίν Ντεζίρ», γνώρισε την Ελιζαμπέτ Λακουάν, την επονομαζόμενη Ζαζά, ένα κορίτσι που τράβηξε αμέσως την προσοχή της. Ανάμεσά τους θα αναπτυχθεί μια φιλία που, από την πλευρά τής μετέπειτα μεγάλης Γαλλίδας συγγραφέως, θα έχει και τη χροιά της πρώιμης, μη συνειδητοποιημένης, ερωτικής επιθυμίας. Στο πρόσωπο της Ζαζά η Ντε Μποβουάρ θα ανακαλύψει όλα τα στοιχεία που θα ποθήσει να έχει η ίδια αργότερα στη ζωή της: τόλμη, ανεξαρτησία, περιέργεια, δημιουργική ανησυχία. Έτσι, αυτή η επιρροή θα αποδειχθεί καθοριστική για την κατοπινή της προσωπικότητα. Ωστόσο, οι Αχώριστες κρύβουν μια τραγωδία: η Ζαζά πεθαίνει αναπάντεχα. Μια καταστροφή που θα στοιχειώσει διά παντός την Ντε Μποβουάρ. H Ντε Μποβουάρ είναι βέβαιη ότι η Ζαζά δεν πέθανε από ιογενή εγκεφαλίτιδα, όπως το ήθελαν οι γιατροί. Δολοφονήθηκε· ο θάνατός της ήταν ένα «πνευματοκρατικό έγκλημα». Πιο σύγχρονο από ποτέ, το κλασικό αυτό μυθιστόρημα έχει μια ιδιαίτερη δύναμη και γοητεία. Όπως έλεγε και η ίδια η Σιμόν ντε Μποβουάρ: «Κι αν, απόψε, τα μάτια μου είναι δακρυσμένα είναι άραγε γιατί εσείς έχετε πεθάνει ή γιατί εγώ ζω; [...] ξέρω ότι δεν είστε πια πουθενά και, ακριβώς, μέσα από ένα λογοτεχνικό τέχνασμα σας μιλώ εδώ».

Ο Θανάσης Βεργής χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του όταν, τον Μάιο του 1972, η δεκατριάχρονη κόρη του Δροσιά πνίγεται στο ορμητικό ποτάμι του χωριού τους. Το σώμα της δε θα βρεθεί, παρά μόνο τα παπούτσια και η ζακέτα της. Σχεδόν έναν χρόνο αργότερα, ένα άλλο κορίτσι από το διπλανό χωριό εξαφανίζεται μυστηριωδώς· οι φήμες που κυκλοφορούν λένε πως κλέφτηκε με κάποιον που αγαπούσε τρελά. Λίγους μήνες μετά, ακόμη ένα κορίτσι από το πρώτο χωριό χάνεται αναίτια από προσώπου γης την ημέρα των γενεθλίων της. Ένας πνιγμός και δύο εξαφανίσεις στην ίδια περιοχή προκαλούν πολλά ερωτηματικά τόσο στους κατοίκους όσο και στη Χωροφυλακή που τις ψάχνει παντού, δίχως όμως απαντήσεις. Το χωριό στιγματίζεται ως καταραμένο, κι ένα σύννεφο φόβου βαραίνει τους κατοίκους του. Είκοσι ολόκληρα χρόνια μετά τον χαμό της Δροσιάς, ένα δεκαπεντάχρονο κορίτσι βρίσκεται πνιγμένο στον ίδιο ποταμό. Η κατάρα ξαναχτυπά το χωριό. Η εξέταση του ιατροδικαστή είναι καταπέλτης. Μαζί με την υπόθεση ανοίγουν ξανά στην Αστυνομία τρεις ξεχασμένοι φάκελοι. Και τότε ξυπνούν οι δαίμονες. Γιατί αυτή τη φορά, κάποιος θα μιλήσει και θα πει αλήθειες που δε θέλει να πιστέψει κανείς. Τι συνέβη σε εκείνα τα κορίτσια που χάθηκαν; Πού πήγαν; Πού βρίσκονται τώρα; Οι δαίμονες δεν έχουν όνομα. Έχουν όμως παρουσία και επιλέγουν ποιους θα βασανίσουν…

Πάνε δεκαπέντε χρόνια από τότε που πέντε συνηθισμένοι έφηβοι κλήθηκαν, χάρη σε μια προφητεία, να αντιμετωπίσουν μια πανίσχυρη οντότητα που έσπερνε το χάος στη Βόρεια Αμερική. Ο Σκοτεινός με το όπλο του –μια σειρά από καταστροφικά γεγονότα γνωστά ως Ανεμοστρόβιλοι– ισοπέδωσε πόλεις και εξόντωσε χιλιάδες ανθρώπους. Οι Εκλεκτοί, όπως έγιναν γνωστοί οι έφηβοι, έκαναν τα πάντα για να τον νικήσουν. Και τα κατάφεραν. Ο κόσμος επέστρεψε στην κανονικότητα – όλοι εκτός απ’ αυτούς. Εξάλλου, τι μπορείτε να κάνετε όταν είστε οι πιο διάσημοι άνθρωποι στη γη, το μόνο που γνωρίζετε είναι η μαγεία και ο στόχος σας στη ζωή έχει εκπληρωθεί; Η Σλόαν δυσκολεύεται περισσότερο απ’ όλους να προσαρμοστεί. Όλοι θεωρούν ότι φταίει η διαταραχή μετατραυματικού στρες από την οποία πάσχει, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι κρύβει μυστικά – μυστικά που την κρατούν δεμένη με το παρελθόν και την αποξενώνουν από τα μόνα άτομα στον κόσμο που την καταλαβαίνουν. Στη δέκατη επέτειο από την ήττα του Σκοτεινού συμβαίνει κάτι αδιανόητο: πεθαίνει ένας από τους Εκλεκτούς. Όταν οι υπόλοιποι συναντιούνται στην κηδεία του, ανακαλύπτουν ότι ο τελικός στόχος του Σκοτεινού ήταν πολύ πιο φιλόδοξος απ’ ό,τι οι ίδιοι, η κυβέρνηση και η προφητεία θα μπορούσαν ποτέ να προβλέψουν. Και αυτή τη φορά η αναμέτρηση απαιτεί περισσότερα απ’ όσα έχει να δώσει η Σλόαν.

Κοριτσάκι τόσο δα ήταν όταν την άρπαξαν από την αγκαλιά μου. Ένα μπουμπούκι το κορμάκι της που δεν αξιώθηκα να το δω ν’ ανθίζει. Δεν το χάρηκα. Δεν το χόρτασα. Μόνο τ’ αγκάθια˙ τ’ αγκάθια μόνο χόρτασα. Τα βράδια, όταν οι σκιές της αβάσταχτης απουσίας απλώνονταν και μ’ έπνιγαν, στα γόνατα έπεφτα, προσευχόμουν μόνο κι έλπιζα: «Κι αν σου ζητάω πολλά, Παναγιά μου, μάνα είσαι κι Εσύ και με νιώθεις. Σαν την αγάπη της μάνας, το ξέρεις -Θεέ μου!- όμοια δεν υπάρχει σ’ αυτό τον κόσμο που ’φτιαξες…». Γυναίκες του εμφυλίου... Στάχυα που τα άλεθαν αλύπητα οι μυλόπετρες της Ιστορίας. Πατρίδα, κόμμα, προδοσίες, επαναστάσεις, αντάρτικα, σφαγές και, τέλος, το παιδομάζωμα. Η πιο απάνθρωπη, η πιο σκοτεινή σελίδα του αδελφοκτόνου σπαραγμού. Γυναίκες του εμφυλίου... Κεριά αναμμένα. Σαν την Αγγέλα, τη Μέλπω και την Αριάδνη. Ρωτούσαν, έτρεχαν, πόρτες χτυπούσαν μέρα και νύχτα, με μια μονάχα ελπίδα. Πως ίσως ξανανταμώσουν μια μέρα τα βλαστάρια τους. Κάποιες τα κατάφεραν. Κάποιες άλλες όχι. Γυναίκες του εμφυλίου... Μάνες της άδειας αγκαλιάς. Αυτή είναι η ιστορία τους...

Μικρούλα ήταν η Ολίβια όταν οι αστυνομικοί συνέλαβαν τον πατέρα της και τον έκλεισαν στη φυλακή. Ένας απ’ αυτούς τη λυπήθηκε. Και την υιοθέτησε. Για χάρη του μεταμορφώθηκε σε άγγελο δικαιοσύνης, έγινε κι εκείνη αστυνομικός. Στα μάτια του Αντώνη συνάντησε τον έρωτα. Τον δυνατό, τον σαρωτικό. Ώσπου ήρθε αντιμέτωπη με τα κρυμμένα μυστικά της ζωής της, αλλά και με την Ελεάννα και την εκδικητική της μανία. Και τότε ήταν που την κατηγόρησαν για ανθρωποκτονία! Υπάρχουν αλήθειες αμείλικτες, που δεν πρέπει να λέγονται; Μήπως είναι προτιμότερα τα ψέματα; Κι είναι άραγε η αγάπη το μόνο αληθινό μας ταξίδι; Ένα μυθιστόρημα που πλημμυρίζει τη λέξη «έρωτα» με φως.

«Δεν έχω ανάγκη να σκύψω και να μετρήσω τα αποτυπώματα των υποδημάτων, να μαζέψω τις γόπες των τσιγάρων και να εξετάσω τα τσακισμένα γρασίδια. Μου αρκεί να καθίσω στην καρέκλα μου και να σκεφτώ». Δεκαπέντε χρόνια πριν, η όμορφη Κάρολαϊν Κρέιλ καταδικάστηκε για τον φόνο του συζύγου της. Τώρα η κόρη της αναθέτει στον Πουαρό να αποκαταστήσει τη μνήμη της. Υπήρχαν ακόμη πέντε ύποπτοι και όσο το σκέφτεται ο Πουαρό τόσο επανέρχεται στο μυαλό του εκείνο το παιδικό τραγουδάκι με τα πέντε γουρουνάκια – το ένα πήγε στην αγορά, το άλλο στο σπίτι κλείστηκε καλά, και πάει λέγοντας. Κάποιο από τα πέντε γουρουνάκια, όμως, ίσως έκανε έναν φόνο και μένει ακόμη ατιμώρητο. Αν είναι έτσι, όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει, όσα αποδεικτικά στοιχεία κι αν έχουν καταστραφεί, ο δαιμόνιος ντετέκτιβ θα το βρει, βάζοντας τη λογική του να δουλέψει…

Ένας σταχτής σκύλος με μια λευκή τούφα στο κούτελο όρμησε στα κακοτράχαλα στενοσόκακα της αγοράς την πρώτη Κυριακή του Δεκεμβρίου. Στο δεύτερο μισό του 18ου αιώνα, στην Καρνταχένα ντε Ίντιας, ένα λυσσασμένο σκυλί δαγκώνει στον αστράγαλο ένα λευκό κορίτσι, τη Σιέρβα Μαρία. Πρόκειται για την κόρη του μαρκησίου του Κασαλντουέρο, που έχει μεγαλώσει στα παραπήγματα των σκλάβων του αρχοντικού, μιλάει τις γλώσσες τους και συμπεριφέρεται όπως εκείνοι. Το κορίτσι πέφτει στα νύχια της Ιεράς Εξέτασης. Ο νεαρός ιερωμένος ερευνητής Καγετάνο Ντελάουρα αναλαμβάνει να διαπιστώσει αν η κοπέλα διακατέχεται πράγματι από δαιμόνια, και αναπόφευκτα καταλαμβάνεται ο ίδιος από το δαιμόνιο του έρωτα για κείνη. Το δουλεμπόριο, τα φέουδα, η εκκλησιαστική παντοδυναμία, η ελευθεριότητα και ο διονυσιασμός του έρωτα, οι κυνηγημένοι Εβραίοι διανοούμενοι, η ιατρική της εποχής, οι δεισιδαιμονίες και οι εξορκισμοί πρωταγωνιστούν σ’ αυτό το χρονικό της συνάντησης δυο ανθρώπων που αγαπήθηκαν βαθιά.

Η «ποίηση σήμερα» αποτελείται από μη διασταυρωμένες φήμες, από ανυπόστατες διαδόσεις, από άχρηστες (για το μεγάλο κοινό) πληροφορίες, από κιτρινίζοντα χειρόγραφα που τα είδε ο ήλιος και αλλοιώθηκαν, από ήχους γεμάτους παρηχήσεις και μισοτελειωμένες φράσεις. Κι όμως διατηρεί μια κομψότητα στο ύφος, μια ισορροπία στη μορφή, μια άνετη και αδιάκοπη ροή νερού από πηγή. Γιατί αυτές οι αντιθέσεις στο παρουσιαστικό και στα νοήματα; Από τη μια το παιχνίδι, η ειρωνεία, ο σαρκασμός, και από την άλλη η νοσταλγία για ένα αναπότρεπτο παρελθόν, που όλο τ’ αλλάζουμε να μας ικανοποιεί καλύτερα, ενώ ήταν γεμάτο από χαμένες ευκαιρίες, ανολοκλήρωτους πόθους και αποτυχημένες προσπάθειες, που επισκίαζαν τις λίγες ωραίες λαμπερές στιγμές ολοκλήρωσης. Γι’ αυτό η «ποίηση σήμερα» είναι μεταξύ άλλων ένα «πικρό καρναβάλι».

Μιλ Πoντ Βίλατζ, Όρεγκον Δυτικής Αμερικής, 1975 Ο σαρανταεξάχρονος Τζορτζ Φίσερ, ένας αγνός ταχυδρομικός υπάλληλος που ζει στο πατρικό του, πιστεύει πως είναι ένας ευτυχισμένος οικογενειάρχης. Λατρεύει τους δύο γιους τους, τον Νάθαν και τον Σαμ, όπως και τη γυναίκα του, Λόρα. Ο Τζορτζ έχει μια δίδυμη αδελφή, την Ντόροθι, που εδώ και είκοσι οκτώ χρόνια, ζει στη Νέα Υόρκη και είναι διάσημη ηθοποιός θεάτρου. Η Ντόροθι δεν έχει παντρευτεί ποτέ, ούτε έχει παιδιά, και λόγω πολλαπλών υποχρεώσεων και φόρτου εργασίας, δεν έχει καν τον χρόνο να επισκέπτεται την οικογένεια του αδελφού της. Εκείνος όμως την αγαπά, τη θαυμάζει για όσα έχει πετύχει στη ζωή της και νιώθει πάντα δεμένος μαζί της όπως τότε που ήταν παιδιά. Όταν η Ντόροθι, κουρασμένη από την έντονη κοινωνική και επαγγελματική ζωή της, αποφασίζει να επιστρέψει στη μικρή επαρχιακή πόλη και στο πατρικό της για να ξεκουραστεί και να εισπράξει αγάπη δίπλα στην οικογένεια του αδελφού της, διαπιστώνει πως, ενώ όλος ο κόσμος τη λατρεύει και τη θαυμάζει ως μεγάλη ηθοποιό, η Λόρα είναι απροκάλυπτα ψυχρή μαζί της και οι δύο ανιψιοί της, που τους έχει βοηθήσει οικονομικά, της φέρονται περιφρονητικά. Πέρα από αυτό, διαπιστώνει πως ο αδελφός της πίνει πολύ και αιτία είναι η γυναίκα του. Αυτό τη φέρνει αντιμέτωπη με αλήθειες που θέλει να παραμείνουν στο παρασκήνιο… Ως πότε όμως;