Δώρα για Δασκάλα

Το έργο του MICHAEL LOWY "Λύτρωση και Ουτοπία" θα πρέπει να διαβαστεί ως μια πανίσχυρη συμβολή σε τρεις θεματικούς άξονες: Λύτρωση, Μεσσιανισμός, Ουτοπία (Κοινωνική Ουτοπία). Κατά συνέπεια, είναι απαραίτητη η διευκρίνιση των όρων αυτών, πολύ περισσότερο αφού αυτοί αναδύονται από μια κοσμοαντίληψη η οποία προϋποθέτει την περιπλάνηση του αναγνώστη μέσα στις ατραπούς της καβαλικής διδασκαλίας, του ιουδαϊκού αναρχικού και ανατρεπτικού οράματος του τέλους του χρόνου (Τikkoun), της ουτοπικής, και γι'' αυτό επαναστατικής, διάστασης των προσδοκιών και ελπίδων του ανθρώπου ενάντια στην τυραννία της ιστορίας, καθώς και της μεσσιανικής ενόρασης ως όρου εκ των ων ουκ άνευ της ανθρώπινης Λύτρωσης. Ο μεσσιανισμός συνιστά την ισχυρότερη τάση του ιουδαϊκού πνεύματος στην πορεία του μέσα στη Λύτρωση και τη σωτηρία. Αποτελεί την έκφραση της αγωνίας του ιουδαϊκού κοσμοειδώλου για τη μελλοντική εγκαθίδρυση μιας οικουμενικότητας και μιας ολότητας μέσα στις οποίες η Λύτρωση πραγματώνει τον εαυτό της.

Ανακαλύψτε μέσα σε αυτό το βαλιτσάκι 4 απίθανα βιβλιαράκια γράψε-σβήσε με εκπαιδευτικές δραστηριότητες ιδανικές για παιδιά ηλικίας 6 έως 7 ετών. Απλές προσθέσεις, η προπαίδεια, η εκμάθηση της ώρας και η γραφή πρώτων λέξεων γίνονται παιχνίδι μέσα από τη χαριτωμένη εικονογράφηση και τον μαρκαδόρο γράψε-σβήσε! Ενίσχυση της λεπτής κινητικότητας, των δεξιοτήτων της γραφής, της ανάγνωσης και της αριθμητικής.

Η Μαρίνα μού είπε κάποτε πως θυμόμαστε μόνο αυτό που δε συνέβη ποτέ. Θα περνούσε μια αιωνιότητα προτού καταλάβω το νόημα αυτών των λέξεων. Έτσι ξεκινά την αφήγησή του ο Όσκαρ Ντράι, ο οποίος εγκατέλειψε την πόλη όπου γεννήθηκε σε μια μάταιη προσπάθεια να ξεφύγει από τις αναμνήσεις του, πιστεύοντας πως, αν απομακρυνόταν αρκετά, οι φωνές του παρελθόντος θα σώπαιναν για πάντα. Δεκαπέντε χρόνια αργότερα επιστρέφει στη Βαρκελώνη για να ξορκίσει τα φαντάσματά του και να έρθει αντιμέτωπος με τη μνήμη του· τη μακάβρια περιπέτεια που στιγμάτισε τη νιότη του, τη φρίκη και την τρέλα που περιέβαλλαν, παραδόξως, την πιο όμορφη ερωτική ιστορία. Γιατί «όλοι έχουμε ένα μυστικό διπλοκλειδωμένο στη σοφίτα της ψυχής μας».

«Μ’ αρέσει η ζωή. Υπήρξαν φορές που ήμουν βαθιά απελπισμένη, αβάσταχτα δυστυχής, βουτηγμένη στη θλίψη, αλλά μέσα από όλα αυτά είμαι απόλυτα πεπεισμένη ότι απλώς και μόνο το να ζεις είναι σπουδαίο πράγμα». Γεννήθηκε το 1890. Γύρισε τον κόσμο, παντρεύτηκε δύο φορές, υπήρξε ερασιτέχνις αρχαιολόγος, δεινή σέρφερ, εθελόντρια νοσοκόμα και Dame, τίτλος που της απένειμε η Βασίλισσα του Ηνωμένου Βασιλείου για το έργο της. Ήταν μια από τις λίγες γυναίκες της εποχής της που επιβλήθηκαν με αυτό που έκαναν και όχι με αυτό που έκανε ο πατέρας ή ο σύζυγός τους. Πρώτα και πάνω απ’ όλα, υπήρξε συγγραφέας. Για την ακρίβεια, η πιο δημοφιλής συγγραφέας όλων των εποχών. Ποια ήταν όμως στην προσωπική της ζωή η Άγκαθα Κρίστι; Από πού αντλούσε την έμπνευσή της, τη δύναμή της και την αστείρευτη αγάπη της για ζωή; Η δημιουργός του Ηρακλή Πουαρό και της μις Μαρπλ υπογράφει την αυτοβιογραφία της. Ένα εξομολογητικό και συναρπαστικό κείμενο που επιτρέπει μια διεισδύει ματιά στην ψυχή μιας ιδιοφυΐας, ενός ελεύθερου πνεύματος, ενός ξεχωριστού ανθρώπου.

O άνθρωπος είναι καμωμένος από συγκρούσεις. Η αρμονία που αποτελεί προϋπόθεση αλλά και στόχο, η ωριμότητα, δύσκολα πετυχαίνονται στην πράξη. Αν τα αντίθετα στο σύμπαν –στο εξαίσιο πέρασμα της μέρας στη νύχτα, του χειμώνα στο καλοκαίρι, της βροχής στον ήλιο, της φουρτούνας στη νηνεμία–, όλα τα διαφορετικά συνταιριάζουν υπέροχες συμφωνίες, στις συμπεριφορές μας και στα συναισθήματά μας συνεχώς γρονθοκοπούνται. Ο πόλεμος με τον μισητό, μειονεκτικό εχθρό-εαυτό επιζητά αφορμές να μεταφέρει την οργή του, την πίκρα του, την απογοήτευση της αδυναμίας του έξω. Την αυτοτιμωρία που αισθάνεται πως διψά τη μετατρέπει σε τιμωρία κατά άλλου. Για άλλη μια φορά να ρίξει το φταίξιμο μακριά, σαν ασθένεια μολυσματική, σαν βρόμικο ρούχο, να γλιτώσει απ’ την αυτομομφή και τη φριχτή ενοχή. Και όσο πιο απλός και αγαθός είναι ο απέναντι, τόσο θα του θυμώνει, όπως θυμώνουμε με τον καθαρό καθρέφτη μας όταν τον κοιτάμε και μας στέλνει πίσω, ως είδωλο, ένα τέρας. Υπάρχουν πλάσματα τόσο καθαρά που μας φτιάχνουν καθρέφτη, χωρίς να μιλούν, χωρίς να κάνουν τίποτα εξαιρετικό. Μόνο με το βλέμμα, με το χαμόγελο, με τη λάμψη που έρχεται από μέσα τους. Κάποιοι αναζητούν να πλησιάσουν τέτοια πρόσωπα, να καθρεφτιστούν, και κάποιοι τρέχουν μακριά τους, συκοφαντώντας τα, μέσα στο μυαλό τους έστω, για δικαιολογία.

Η Ευρώπη υπήρξε για δύο χιλιετίες για μια εξαιρετικά επιτυχημένη ήπειρος. Σε αυτό το εκπληκτικό νέο του βιβλίο, ο Σάιμον Τζένκινς αφηγείται την ιστορία της εξέλιξής της από ένα πεδίο μάχης πολεμοχαρών φυλών σε έναν χώρο ειρήνης, πλούτου και ελευθερίας – μια ιστορία που ξεκινάει από την αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη, περνάει από τον Μεσαίωνα, την Αναγέννηση και τη Γαλλική Επανάσταση, φτάνει στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους και καταλήγει στο σήμερα. Ο Τζένκινς αναφέρεται σε διάφορες προσωπικότητες, από τον Ιούλιο Καίσαρα και τη Ζαν ντ’ Αρκ μέχρι τον Ουέλινγκτον και την Άνγκελα Μέρκελ, και από τον Αριστοτέλη μέχρι τον Σαίξπηρ και τον Πικάσο. Επικεντρώνεται σε ποικίλα θέματα, από τις νεανικές φιλοδοξίες και τις θρησκευτικές συγκρούσεις μέχρι τους γεωγραφικούς περιορισμούς και τις εισβολές, και τα ενώνει όλα αυτά σε μια αφήγηση με χρονολογική σειρά, γεμάτη κύρος αλλά και προσωπικό χρώμα. Η Ευρώπη, παρά τις συνεχείς αναταράξεις, έχει αφήσει ένα ανεξίτηλο σημάδι στον κόσμο. Πώς κατάφερε μια τόσο μικρή ήπειρος να γίνει τόσο δυνατή; Πώς όλες αυτές οι χερσόνησοι και τα νησιά πέτυχαν με τον καιρό να αναπτύξουν συλλογική συνείδηση; Πώς η διπλωματία κατέληξε τόσο συχνά σε λουτρό αίματος και ποιες είναι οι συνέπειες αυτού σήμερα; Παρ’ όλη τη σημαίνουσα θέση της Ευρώπης στην πολιτική, στην οικονομία και στον πολιτισμό, μέχρι τώρα δεν είχε γραφτεί κάποιο συνοπτικό βιβλίο για να πει την ιστορία της. Το πορτρέτο που σκιαγραφεί ο Τζένκινς δε θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρο – ή πιο αριστουργηματικό.

ΜΙΑ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΑΦΩΤΙΣΤΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΡΩΣΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΕΙ ΤΑ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ. Ποια στ’ αλήθεια είναι η Ρωσία, η μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο με το μεγαλύτερο πυρηνικό οπλοστάσιο; Γνωστή ως Ρως, Μοσχοβία, Ρωσική Αυτοκρατορία και Σοβιετική Ένωση και τα τελευταία τριάντα χρόνια ως Ρωσική Ομοσπονδία, διαθέτει ένα βίαιο, τραγικό, κατά περιόδους μεγαλειώδες, και σίγουρα περίπλοκο παρελθόν. Ο πρώην πρέσβης και ειδικός σε ζητήματα Ρωσικής Ιστορίας Rodric Braithwaite διαχωρίζει τους μύθους από τα γεγονότα προσφέροντάς μας τη λύση σε αυτό το αίνιγμα.

ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΚΑ ΚΑΛΎΤΈΡΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ 2020 ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ NEW YORK TIMES Ως ιστορικός, πιστεύω ακράδαντα πως, αν θέλουμε να νοηματοδοτήσουμε το παρελθόν και να μελετήσουμε σε βάθος την ανθρώπινη ιστορία, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τον πόλεμο. Οι συνέπειές του ήταν πάντοτε τόσο βαθιές, ώστε αν αγνοήσουμε τον πόλεμο σημαίνει ότι αγνοούμε μια από τις παραμέτρους εκείνες που καθόρισαν την εξέλιξη του ανθρώπου και την πορεία της Ιστορίας, όπως είναι το περιβάλλον, η γεωγραφία, οι πλουτοπαραγωγικοί πόροι, η οικονομία, οι ιδέες, οι κοινωνικές και πολιτικές μεταβολές. Σε αυτό το βιβλίο η έγκριτη καθηγήτρια Μάργκαρετ Μακμίλαν, κάνοντας μια αναδρομή στις ένοπλες συρράξεις ανά τους αιώνες, διερευνά τους δεσμούς ανάμεσα στον πόλεμο και στην κοινωνία και τα ζητήματα που αυτοί εγείρουν.

Νιώστε τη μαγεία των εορτών και μεταφερθείτε στους δρόμους του βικτοριανού Λονδίνου την παραμονή των Χριστουγέννων για να συναντήσετε τον φοβερό Εμπενέζερ Σκρουτζ. Πάρτε τα αγαπημένα σας μαρκαδοράκια ή τις ξυλομπογιές σας και προσθέστε το δικό σας χρώμα στα γιορτινά σχέδια και τα περίτεχνα μοτίβα. Επίσης, απολαύστε επιλεγμένα αποσπάσματα που αντικατοπτρίζουν την ιστορία και την ατμόσφαιρα της βικτοριανής εποχής, καθώς και τις διαχρονικές αλήθειες του κλασικού έργου.

Ο μαγικός και τρομερά σοφός γάτος Μέρλιν θα μάθει στο μικρό κορίτσι που ζει μαζί του ένα πολύ πολύ μεγάλο μυστικό – ίσως το μεγαλύτερο από όλα τα μυστικά. Δεν είναι ένα μυστικό που αναζητούν όλες οι κυβερνήσεις. Δεν είναι ένα μυστικό που αγωνιά να μάθει ο στρατός. Δεν είναι ένα μυστικό που ενδιαφέρει τους επιστήμονες. Δεν είναι ένα μυστικό που νοιάζει τις επιχειρήσεις. Είναι όμως ένα μυστικό που θέλουν να ακούσουν όλα τα παιδιά. Είναι το μυστικό για το… πώς γράφονται οι ιστορίες! Μη χάσεις την ευκαιρία – έλα να το μάθεις κι εσύ! Ένας διαδραστικός οδηγός δημιουργικής γραφής για μικρούς συγγραφείς.

ΝΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ, Ο,ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΣΥΜΒΕΙ Οι επί χρόνια ανέκδοτες διαλέξεις του Βίκτορ Φρανκλ προτείνουν μια αναζήτηση του νοήματος της ζωής που υπερβαίνει τις όποιες αισιόδοξες ή απαισιόδοξες προσεγγίσεις. H ύπαρξη αυτού του βιβλίου είναι ένα μικρό θαύμα. Οι διαλέξεις που περιλαμβάνει δόθηκαν από τον Βίκτορ Φρανκλ το 1946, μόλις εννέα μήνες μετά την απελευθέρωσή του από το στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας, όπου και είχε αντικρίσει κατάματα το φάσμα του θανάτου. Οι διαλέξεις του Φρανκλ δημοσιεύτηκαν τότε από έναν μικρό Γερμανό εκδότη. Ωστόσο, η έκδοση εξαντλήθηκε και εν πολλοίς ξεχάστηκε, έως ότου ο ίδιος εκείνος εκδότης, σχετικά πρόσφατα, την ανέσυρε από τα αρχεία του. Στα χρόνια της ναζιστικής κυριαρχίας στην Αυστρία, το δυνάμει κοινό αυτών των διαλέξεων δεν είχε την ευκαιρία να έρθει σε επαφή με τις απόψεις του Φρανκλ, αντλώντας από αυτές ηθικά ερείσματα και πνευματικά ερεθίσματα. Στα εκατομμύρια θύματα του Ολοκαυτώματος περιλαμβάνονταν και οι γονείς του Φρανκλ, καθώς και η έγκυος σύζυγός του. Ωστόσο, παρά τις προσωπικές αυτές τραγωδίες και τη βαθιά του θλίψη για την απώλεια των πιο προσφιλών του προσώπων, ο Φρανκλ κατάφερε να εντάξει όλα όσα είχαν συμβεί, στους οικείους του και στον ίδιο, σε μια κοσμοαντίληψη κατάφασης στη ζωή, η οποία αποτυπώνεται τόσο στο πιο γνωστό βιβλίο του, Το νόημα της ζωής, όσο και σε αυτές τις διαλέξεις, λειτουργώντας παρηγορητικά αλλά και εμψυχωτικά για εκατομμύρια αναγνώστες. Από την εισαγωγή του Ντάνιελ Γκόλμαν

Στα χρόνια της μακράς δουλείας έγινε μια πνευματική και εθνική ζύμωση στα ευρύτερα λαϊκά στρώματα και όχι μόνο σε μια «ελίτ», όπως στους τελευταίους βυζαντινούς αιώνες: μια μεταστοιχείωση της εσωτερικής δομής, έτσι που με αργούς ρυθμούς να συντελεστεί η εθνική αυτογνωσία, που δεν πρόφτασε να ολοκληρωθεί στα χρόνια των Παλαιολόγων. Το Ρωμαίος/Ρωμηός ή Ρωμιός άρχισε σταδιακά να υποδηλώνει όχι γενικά τον υπόδουλο ορθόδοξο χριστιανό, αλλ’ ειδικά τον υπόδουλο χριστιανό Έλληνα ή ελληνόφωνο. Κι επειδή το Ρωμηός/Ρωμιός υποδήλωνε γενικά τον υποτεταγμένο, άρχισε, ως αντίδραση στην υποταγή, υπό την επίδραση των Ελλήνων της Δύσης (και όχι μόνο από Διαφωτισμού κι εντεύθεν) να χρησιμοποιείται ο όρος Έλλην που υπερίσχυσε του διεθνοποιημένου Γραικός. Επιπροσθέτως, μέσα στον θερμολέβητα της δουλείας διαμορφώνεται ένας τύπος Έλληνος –και δεν είναι ο μόνος–, που το πνεύμα του είναι στη Δύση και η ψυχή του στην Ανατολή.

Μάθε όλα όσα χρειάζεται να ξέρεις για τα εμβόλια και για το πώς μας βοηθούν να είμαστε υγιείς και ασφαλείς. Διάβασε πώς συνεργάζονται επιστήμονες από όλο τον κόσμο για να φτιάξουν εμβόλια. Μάθε ποια είναι η διαδικασία του εμβολιασμού. ΓΙΝΕ ΚΙ ΕΣΥ ΕΝΑΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΙΟΥ!

Η μάγισσα Κουκού Κικιριρί Νυχτεριδολιλί ήταν θυμωμένη. Πλησίαζε παραμονή Πρωτοχρονιάς κι ήταν ολομόναχη. Κανένας δεν την αγαπούσε. Ήξερε καλά πως γι’ αυτό έφταιγε ο Αϊ-Βασίλης. Έτσι αποφάσισε να τον εκδικηθεί. Του μαγείρεψε παστίτσιο, το αγαπημένο του φαγητό, και το ράντισε με σκόνη από φταρνίσματα σαλιγκαριών. Ο Αϊ-Βασίλης έφαγε μια μεγάλη μπουκιά και μεταμορφώθηκε σε ένα… τεράστιο παπάκι. Ένα παπάκι που φορούσε τη στολή του Αϊ-Βασίλη! Μια ξεκαρδιστική γιορτινή ιστορία για τη σημασία της καλοσύνης, της προσφοράς, της αγάπης.

Για την Ελίζαμπεθ, την Τζόις, τον Ρον και τον Ιμπραΐμ –τα μέλη της Λέσχης Φόνων της Πέμπτης– ο ενθουσιασμός από τον πρόσφατο θρίαμβό τους δεν έχει ακόμη καταλαγιάσει. Πλέον επιθυμούν να χαλαρώσουν στο γαλήνιο περιβάλλον του Κούπερς Τσέις, του οικισμού ευγηρίας όπου διαμένουν. Αλλά πού τέτοια τύχη! Ένας απρόσμενος επισκέπτης –ένας παλιός φίλος της Ελίζαμπεθ, που μπορεί όμως να είναι και κάτι περισσότερο από φίλος– φτάνει εκλιπαρώντας για βοήθεια. Κατηγορείται ότι έκλεψε διαμάντια αξίας εκατομμυρίων λιρών από τους λάθος ανθρώπους και προσπαθεί απεγνωσμένα να διαφύγει. Κι ύστερα, καθώς η νύχτα διαδέχεται τη μέρα, ανακαλύπτεται ένα πτώμα. Μόνο που δε θα είναι το τελευταίο. Η Ελίζαμπεθ, η Τζόις, ο Ρον και ο Ιμπραΐμ έρχονται αντιμέτωποι με έναν αδίστακτο δολοφόνο που δε θα είχε κανέναν ενδοιασμό να βγάλει από τη μέση τέσσερις υπερήλικες. Θα καταφέρουν άραγε να ανακαλύψουν εγκαίρως την ταυτότητά του; Και, επίσης, πού βρίσκονται τα διαμάντια; Μην κάνετε το λάθος να υποτιμήσετε τη Λέσχη Φόνων της Πέμπτης.

Ξαπλωμένος στο κρεβάτι του, ο Γκασπάρ περιμένει να αποκοιμηθεί, αλλά ο ύπνος δεν τον παίρνει. Η νύχτα τον τρομάζει λίγο, οι σκιές ποιος ξέρει τι κρύβουν, κάθε ήχος εγκυμονεί κινδύνους… Είναι ολομόναχος μες στο σκοτάδι, ώσπου εμφανίζεται μια ποντικίνα που θα προσπαθήσει να τον βοηθήσει να καταλάβει τι σημαίνει φιλία. Μια νυχτερινή περιπέτεια που επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις…

Ένας εκατοντάχρονος στα χνάρια του Φόρεστ Γκαμπ -εάν ο Γκαμπ ήταν ειδικός στα εκρηκτικά και τιμούσε υπέρ το δέον τη βότκα- αποφασίζει ότι ποτέ δεν είναι αργά για να κάνεις μια καινούργια αρχή… Μέσα στην ησυχία της κάμαράς του, στο γηροκομείο, ο Άλαν Κάρλσον περιμένει ένα πάρτι που εύχεται να μην άρχιζε ποτέ. Πρόκειται για το πάρτι των εκατοστών γενεθλίων του. Ο δήμαρχος και οι δημοτικοί σύμβουλοι θα είναι παρόντες. Οι δημοσιογράφοι από τα τοπικά μέσα ενημέρωσης θα είναι επίσης παρόντες. Ο Άλαν, όμως, αποφασίζει να είναι απών. Έτσι, βάζει τις παντόφλες του και το σκάει από το παράθυρο. Έχοντας κάνει τη μεγάλη έξοδο, θα ζήσει μιαν απίθανη περιπέτεια η οποία θα τον φέρει αντιμέτωπο με διάφορους εγκληματίες, μια βαλίτσα γεμάτη μετρητά, κάμποσους ανίκανους αστυνομικούς και έναν ελέφαντα. Για οποιονδήποτε άλλο, αυτή η περιπέτεια θα ήταν μοναδική. Όχι όμως για τον Άλαν, που έχει ένα συγκλονιστικό παρελθόν, αφού έχει μοιραστεί γεύματα - και πολλά περισσότερα- με τον Στάλιν, τον Τσόρτσιλ, τον Μάο, τον Φράνκο, τον Τρούμαν και τον Ντε Γκολ, έχοντας διαδραματίσει ένα ρόλο-κλειδί σε μερικές από τις κορυφαίες στιγμές του 20ού αιώνα. Ένα ξεκαρδιστικά αστείο και βαθύτατα ανθρώπινο μυθιστόρημα για το ταπεινό μεγαλείο της κάθε μέρας και την ομορφιά τού να ζεις με πάθος ακόμα και όταν ο κόσμος πάει να σε πείσει ότι όλα είναι απελπιστικά άσχημα.

Ο Ελληνούλης είναι ένα μικρό χάρτινο καραβάκι που το κατασκεύασε ο πατέρας του Κωνσταντίνου για να παίζει μαζί του. Έπειτα από λίγες μέρες, όμως, το καραβάκι μας βαριέται το παιχνίδι μέσα στη λεκάνη με το νερό, και ένα βράδυ που βρέχει καταρρακτωδώς παρασύρεται από τα νερά και πέφτει σ’ ένα μεγάλο και σκοτεινό υπόνομο. Κι εκεί αρχίζει το περιπετειώδες ταξίδι του στο άγνωστο. Άραγε, θα μπορέσει να βγει σώο από εκεί μέσα, ή θα χαθεί για πάντα; Η συνέχεια στο παραμυθάκι μας…