Λογοτεχνικά Βιβλία & Δοκίμια
(475)- Εμφάνιση
- 18
- 36
Έρωτες και καημοί στη λουλουδιασμένη Πόλη του 1920 Τη γοητευτική όσο και συνταρακτική περίοδο της Πόλης πριν από τη Μικρασιατική Καταστροφή ανατέμνει το μυθιστόρημα του Θοδωρή Παπαθεοδώρου, με το οποίο ο συγγραφέας κάνει την εμφάνισή του στα ελληνικά γράμματα. Μέσα από τη "σάγκα" του απαγορευμένου έρωτα δύο νεαρών παιδιών, της Χαράς και του Νικήτα, ζωντανεύει με τρόπο συγκινητικό η εποχή που στην Κωνσταντινούπολη το ελληνικό στοιχείο κυριαρχούσε και έδινε τον τόνο. Η Χαρά και ο Νικήτας θα ζήσουν έναν έρωτα απόλυτο και αγνό, εν τούτοις απαγορευμένο από τις κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν. Η ζωή δεν στέκεται γενναιόδωρη απέναντί τους. Οι δύο νέοι θα χρειαστεί να ολοκληρώσουν τον δικό τους, προσωπικό και συνάμα οδυνηρό κύκλο, μέχρι να επισφραγίσουν τον έρωτα και την πνευματική αγάπη που τους συνδέει. Το "Αστρολούλουδο του Βοσπόρου" είναι το γλυκό κελάηδημα του έρωτα στον λουλουδιασμένο μπαξέ της Πόλης του 1920. Γραμμένο σε γλώσσα γλαφυρή, αξιοποιώντας την ιδιόλεκτο των κατοίκων της, οσφραίνεται ηδονικά το μυρωμένο αγέρι του Βοσπόρου και βυθίζει τον αναγνώστη σε μια εποχή που συνεχίζει να κρατά αιχμάλωτη τη φαντασία του σύγχρονου Έλληνα. Η αφήγηση διανθίζεται με τη σωστή δόση ιστορικών και πολιτιστικών στοιχείων, ενώ οι φωτογραφίες και οι χάρτες της πόλης που παρατίθενται διευκολύνουν την "πλοήγηση" στην εποχή, καθιστώντας την ανάγνωση απολαυστική και ηδονική.
Παρ’ όλο που είχε υποταγεί εντελώς στο ασυνείδητο της ηδονής, κατάλαβε τι έμελλε να του συμβεί, αλλά δε θέλησε να σταματήσει. Συνέχισε. Συνέχισε με άκρατη ευχαρίστηση, ώσπου τίναξε από μέσα του αυτό που τον έκανε άνδρα: το σπέρμα του, την ίδια στιγμή που απ’ το λαρύγγι του άφηνε να βγει αυτό που τον έκανε άνθρωπο: η ψυχή του. Το μόνο που έμεινε μετά ήταν ένα σώμα κορεσμένο, άδειο. Ο άνδρας της κραυγής ήταν νεκρός. Ο άνδρας της κραυγής ήταν ένας άνθρωπος που βάδιζε και είχε κάνει μια στάση μετά από σχεδόν έναν αιώνα αδιάκοπο περπάτημα. Ήταν ενενήντα εννέα χρόνων και πέθανε γνωρίζοντας πως θα γινόταν πατέρας για τρίτη φορά. Η γυναίκα του θα το μάθαινε λίγες εβδομάδες αργότερα. Ένα θαυμάσιο μυθιστόρημα μαγικού ρεαλισμού, στην παράδοση του Χουάν Ρούλφο και του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες.
Στη διάρκεια του 19ου αιώνα, ανάµεσα στο Τορίνο, το Παλέρµο και το Παρίσι, συναντάµε µια υστερική σατανίστρια, έναν αβά που πεθαίνει δύο φορές, µερικά πτώµατα µέσα σ’ έναν υπόνοµο του Παρισιού, έναν Γαριβαλδίνο που ονοµάζεται Ιππόλυτος Νιέβο και χάθηκε στη θάλασσα κοντά στο Στρόµπολι, το ψεύτικο bordereau του Ντρέιφους για τη γερµανική πρεσβεία, τη σταδιακή µεγέθυνση του πλαστογραφήµατος που έγινε γνωστό ως Τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών, το οποίο θα εµπνεύσει στον Χίτλερ τα στρατόπεδα εξόντωσης, Ιησουίτες που δολοπλοκούν εναντίον των Μασόνων, Μασόνους, Καρµπονάρους και Ματσινιανούς που στραγγαλίζουν τους παπάδες µε τα έντερά τους, έναν Γαριβάλδη αρθριτικό και στραβοκάνη, τα σχέδια των Μυστικών Υπηρεσιών του Πιεµόντε, της Γαλλίας, της Πρωσίας και της Ρωσίας, τις σφαγές στο Παρίσι της Κοµούνας, όπου ο κόσµος τρώει τα ποντίκια, αηδιαστικά και ρυπαρά στέκια εγκληµατιών οι οποίοι, ανάµεσα στους ατµούς απ’ το αψέντι, καταστρώνουν εκρήξεις κι εξεγέρσεις στις πλατείες, ψεύτικες γενειάδες, ψεύτικους συµβολαιογράφους, ψεύτικες διαθήκες, διαβολικές αδελφότητες και µαύρες λειτουργίες. Σχεδόν τριάντα χρόνια µετά Το όνοµα του ρόδου, το οποίο καθιέρωσε τον Ουµπέρτο Έκο ως έναν από τους σηµαντικότερους λογοτέχνες του εικοστού αιώνα, το πολυαναµενόµενο Κοιµητήριο της Πράγας αποδεικνύει ότι το ταλέντο του ιδιοφυούς Ιταλού διανοούµενου παραµένει αστείρευτο.
Θες να κάνεις φιλοσοφία; Γράψε ένα μυθιστόρημα. Η προτροπή ανήκει στον Αλμπέρ Καμύ και φαίνεται ότι ακριβώς αυτήν αποφάσισε να ακολουθήσει ο Ουμπέρτο Έκο όταν, πριν από σαράντα χρόνια, ήδη καθιερωμένος ως ακαδημαϊκός, στοχαστής και δοκιμιογράφος, έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο χώρο της μυθοπλασίας με Το Όνομα του Ρόδου. Έργο συγκεντρωτικό και φυγόκεντρο, καμωμένο από μια ετερόκλητη πρώτη ύλη που η εύθυμη μαεστρία του Έκο καταφέρνει να συναρμόσει δημιουργικά, Το Όνομα του Ρόδου εξακολουθεί να μας σαγηνεύει, ακριβώς εξαιτίας αυτής της απροσδιόριστης μορφής που του επιτρέπει να διατελεί στα όρια ανάμεσα στο μυστηριώδες και το αυτονόητο, το αποκρυμμένο και το προφανές, το περιπετειώδες και το αφηρημένο ή το ιδεολογικό. Ελλειπτικό επειδή είναι σωρευτικό ιδιαίτερων ιστορικών -και όχι μόνο- γνώσεων και πληροφοριών, γκρίζο επειδή είναι πλήρες χρωμάτων και ενός απρόσμενου διακόσμου, ανεπίκαιρο και διαχρονικό επειδή εγκαθίσταται σε χρονικές τομές και εγγράφει την αστυνομική, καταιγιστική του πλοκή μέσα στην Ιστορία, το πρώτο μυθιστόρημα του Έκο λειτουργεί, πλέον, ως σημείο αναφοράς για την παγκόσμια λογοτεχνία.
Την ημέρα που θα τον σκότωναν, ο Σαντιάγο Νασάρ σηκώθηκε στις πεντέμισι το πρωί για να περιμένει το βαπόρι που θα έφερνε τον επίσκοπο. Έτσι αρχίζει το Χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου, το πιο «ρεαλιστικό» απ’ όλα τα μυθιστορήματα του Μάρκες, καθώς βασίζεται σ’ ένα αληθινό γεγονός που συνέβη στην Κολομβία. Λίγες ώρες μετά τον γάμο του με την Άνχελα Βικάριο, ο Μπαγιάρδο Σαν Ρομάν στέλνει τη νύφη πίσω στους δικούς της γιατί τη βρήκε ατιμασμένη. Αφού τη βάζουν να ομολογήσει το όνομα του εραστή της, τα αδέρφια της κινούν να τον σκοτώσουν για να ξεπλύνουν την τιμή της οικογένειάς τους. Αλλά γιατί, ενώ όλοι γνωρίζουν τι πάνε να κάνουν οι δυο αδερφοί, κανείς δεν τους εμποδίζει; Είκοσι επτά χρόνια αργότερα, ένας άντρας επιστρέφει στον τόπο του φονικού, προσπαθώντας να ξεδιαλύνει το μυστήριο. Και, καθώς ξετυλίγεται το κουβάρι της ιστορίας, φτάνει η στιγμή όπου θα πρέπει να κριθούν όχι οι δυο δολοφόνοι αλλά μια ολόκληρη κοινωνία… «Η εξιχνίαση ενός παλιού φόνου μετατρέπεται σε μια παραισθητική εξερεύνηση, μια ψηλαφιστή πορεία στα σκοτεινά βάθη των ανθρώπινων προθέσεων, σε αναζήτηση μιας αλήθειας που ξεγλιστρά διαρκώς». –The New York Review of Books
Δε συνηθίζω να λυπάμαι τους ανθρώπους. Πρώτα απ’ όλα, είναι προσβλητικό. Λυπάσαι κάποιον όταν λυπάται τον εαυτό του. Η αυτολύπηση είναι από τα μεγαλύτερα προβλήματα στον κόσμο μας σήμερα». Σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στην Καζαμπλάνκα, μια νεαρή γυναίκα ετοιμάζεται να βάλει τέλος στη ζωή της. Αλλά η απόπειρα αυτοκτονίας της θα διακοπεί από έναν άνδρα ο οποίος θα της προσφέρει έναν πιο συναρπαστικό τρόπο για να πεθάνει. Έτσι, πείθεται να γίνει μέλος μιας αποστολής αυτοκτονίας, με σκοπό να βρει έναν εξαφανισμένο επιστήμονα. Όμως οι επιστήμονες που εξαφανίζονται χωρίς κανένα ίχνος αυξάνονται και η ανησυχία στη διεθνή κατασκοπική κοινότητα μεγαλώνει. Έχουν πέσει θύματα απαγωγής; Θύματα εκβιασμού; Ή έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου; Φαίνεται πως το κλειδί για τη λύση του μυστηρίου το έχει μία γυναίκα…
«Είναι τέλειος!» «Παντρεύομαι». «Όλο αυτό είναι λάθος…» Η Λίλι Γουάιλντερ τα έχει όλα: ζει στη Νέα Υόρκη, κάνει μια δουλειά που αγαπάει, έχει φίλους που τη λατρεύουν, περιστοιχίζεται από μια οικογένεια γεμάτη χαρισματικές και στοργικές γυναίκες και είναι αρραβωνιασμένη με το απόλυτο κελεπούρι. Επίσης, δεν έχει καμία σχέση με τον γάμο. Ο αρραβωνιαστικός της Λίλι, ο Γουίλ, είναι κούκλος και είναι και λαμπρός αρχαιολόγος. Εκείνη είναι αυθάδικη, παρορμητική, δε λέει ποτέ όχι σε ένα ποτάκι (ή πέντε) και αδυνατεί να μείνει πιστή σε έναν άντρα. Της αρέσει ο Γουίλ, αλλά τον αγαπάει; Ο Γουίλ αγαπάει τη Λίλι, αλλά την ξέρει πραγματικά; Με τον γάμο να πλησιάζει, οι ξέφρενες νύχτες και οι αμφιλεγόμενες επιλογές θα της υπενθυμίζουν συνεχώς ότι η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής της ίσως να αποδειχθεί το μεγαλύτερο λάθος της. Μια φρέσκια ματιά στο θέμα της σχέσης των δύο φύλων, της μονογαμίας και της συζυγικής πίστης, με την πιο συναρπαστική φωνή στον χώρο της γυναικείας λογοτεχνίας μετά την Έλεν Φίλντινγκ και το Ημερολόγιο της Μπρίτζετ Τζόουνς. Προκλητικό, ανατρεπτικό, ξεκαρδιστικό!
Μια φορά κι έναν καιρό, τότε, το μακρινό 1828, πριν αφανιστούν όλα τα πλάσματα της στεριάς κι όλα τα ψάρια της θάλασσας, ήταν ένας άντρας με το όνομα Γουίλιαμ Μπιούλοου Γκουλντ, ένας κατάδικος στη Γη του Βαν Ντίμεν, που αγάπησε μια μαύρη κι ανακάλυψε πολύ αργά πως η αγάπη δεν είναι ασφαλής. Ο χαζούλης Γκουλντ, ψεύτης, φονιάς, απατεώνας, παραχαράκτης, φαντασιόπληκτος, καταδικάστηκε ισόβια στην πιο βάρβαρη σωφρονιστική αποικία της Κοινοπολιτείας κι εκεί του ανέθεσαν να ζωγραφίσει ένα βιβλίο με ψάρια. Μια φορά κι έναν καιρό συνέβησαν πολλά και φοβερά… Ένα συναρπαστικό έργο αναστοχασμού της ίδιας της Ιστορίας. Μια γαλήνια, ανατριχιαστική θεώρηση της ύπαρξης του ανθρώπου, που κολυμπά μονάχος στην παγωνιά του απείρου, όπως τα ψάρια στον ωκεανό.
ΟΙ ΔΥΟ ΠΡΟΚΗΡΥΞΕΙΣ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΑΝ ΜΕ ΥΠΟΓΡΑΦΗ «ΑΝΕΜΟΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ» ΕΙΝΑΙ «ΜΑΪΜΟΥ». ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΕΣ. ΜΑΣ ΠΟΥΛΑΝΕ ΦΥΚΙΑ ΓΙΑ ΜΕΤΑΞΩΤΕΣ ΚΟΡΔΕΛΕΣ. ΠΡΟΣΟΧΗ! ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ. ΘΑ ΤΟ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΜΑ. ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΕΥΟΥΝ. ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΛΜΑ.
Ηλιόλουστη Δήλος, κοσμοπολίτικη Μύκονος, πανέμορφη Ρήνεια, γραφικά ψαροχώρια της Κορνουάλης, όλα σε ένα μυθιστόρημα παθιασμένο. Σαν την Ελλάδα. Γεμάτο φως κι ανθρώπους «ηλιόλουστους». Γιατί την τύχη μας την κεντάμε με τραγούδια ψυχής…
«Και σε περίπτωση που δεχτείτε, αρχίστε να μαθαίνετε και το αναγκαίο λεξιλόγιο». «Τι εννοείτε; Στρατιωτική ορολογία;» «Όλες τις πιθανές λέξεις για το πώς μπορεί κανείς να σκοτώσει έναν άνθρωπο». Η νεαρή Εύα Μπρουνς ζει μια ανέμελη ζωή στη Φρανκφούρτη του 1963. Ο πόλεμος είναι μια θολή παιδική ανάμνηση, η ταβέρνα του πατέρα της πηγαίνει καλά, και ο Γίργκεν, ο πλούσιος φίλος της, ετοιμάζεται να της κάνει πρόταση γάμου. Όλα, όμως, ανατρέπονται όταν προσλαμβάνεται ως διερμηνέας σε μια δίκη για εγκλήματα πολέμου, όπου και γνωρίζει τον Ντέιβιντ Μίλερ, έναν μαχητικό και αινιγματικό Καναδό δικηγόρο. Μεταφράζοντας τις καταθέσεις, η Εύα έρχεται για πρώτη φορά αντιμέτωπη με το τρομερό παρελθόν της πατρίδας της. Και αρχίζει να αναρωτιέται: Γιατί οι δικοί της αντιδρούν τόσο στη συμμετοχή της στη διαδικασία; Γιατί δε μιλούν ποτέ για το τι έκαναν στον πόλεμο; Καθώς η «Δεύτερη Δίκη του Άουσβιτς», όπως θα μείνει στην Ιστορία, συγκλονίζει μια ολόκληρη χώρα, η Εύα δεν μπορεί πια να είναι απλώς η καλή κόρη που ετοιμάζεται να γίνει καλή σύζυγος. Πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στις έτοιμες αλήθειες και σε αυτό που της λέει η συνείδησή της. Ανάμεσα στη συλλογική λήθη και στην προσωπική ευθύνη – και τελικά, ανάμεσα στο μίσος και στην αγάπη.
«Είμαι η Δούκισσα της Πλακεντίας, η Σοφί ντε Μαρμπουά-Λεμπρέν… Τον έρωτα τον γνώρισα πολύ καλά μόνο στη χώρα που σημάδεψε τη ζωή μου, την Ελλάδα. Εδώ κατάλαβα ότι ήταν η πατρίδα μου, λες και με περίμενε χρόνια…» Αθήνα 1846. Η Αμερικανίδα δημοσιογράφος Δανάη Θόρτον φτάνει στην πόλη με σκοπό να πάρει συνέντευξη από την πλουσιότερη γυναίκα της Ελλάδας, τη διάσημη δούκισσα της Πλακεντίας. Ενώ περιηγείται στην Αθήνα του Όθωνα και της Αμαλίας, παντού ακούει τον κόσμο να μιλάει για αυτή την εκκεντρική γυναίκα. Μια μέρα η Δανάη θα γνωρίσει έναν όμορφο νέο, τον Ιωάννη Μαυρομιχάλη. Θα συνδεθούν ερωτικά και για αυτήν η Αθήνα θα γίνει η πόλη του έρωτα. Κάποια στιγμή η νεαρή δημοσιογράφος θα κληθεί επειγόντως στο παλάτι. Η βασίλισσα Αμαλία θα την προειδοποιήσει ότι έχει ενοχλήσει πολλούς με τις ερωτήσεις της για τη δούκισσα, για την οποία η βασίλισσα θα εκφραστεί με τα χειρότερα λόγια. Η Δανάη δε δίνει σημασία, καθώς καταλαβαίνει την αντιπαλότητα των δύο γυναικών. Αλλά δεν υποψιάζεται ότι ο τροχός της μοίρας ήδη γυρίζει εναντίον της. Σύντομα παλαιοί εφιάλτες θα ζωντανέψουν και εχθροί από το παρελθόν θα φανερωθούν. Θα χτυπήσουν αυτήν και τον αγαπημένο της Ιωάννη, αφήνοντας στο κορμί και στην ψυχή της βαθιά σημάδια. Η Δανάη, αναζητώντας τη λύτρωση στο ακαθόριστο πεπρωμένο της, θα πρέπει να διαβεί τους σκοτεινούς διαδρόμους του παλατιού μιας γυναίκας η οποία από καιρό την παρακολουθεί. Η συγκλονιστική ιστορία της λησμονημένης δούκισσας της Πλακεντίας, μιας γυναίκας που πάλεψε μόνη ενάντια στη μοίρα, με μοναδικό όπλο την αγάπη της για την Ελλάδα.
Ενόσω στις σκοτεινές κουζίνες της Γερμανίας μαγειρεύεται ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, εις την Οικία Ροδόπουλου εορτάζεται η έλευση του Βασιλιά με ταγκό, πίπερμαν ως και σοκολατάκια λικέρ εκ Φλόκα. Παραλής γαρ, ο κύριος Βασιλάκης ευημερεί εκ του εμπορίου ραδιοφώνων Φίλιπς και η ευτυχής, πλην άχρηστη, σύζυγος Ελπινίκη, φανατική συλλέκτρια φτερωτών καπέλων, διάγει ζωή χαρισάμενη. Το αυτό και ο μικρός τους υιός, Ντίνος, ο οποίος ζαχαρώνει γυναικείους ποδόγυρους, κάτω από τραπεζαρίες φορτωμένες εδέσματα. Μέχρι την ημέρα-κόλαφο που η Μπέμπα, η δαιμόνια οικονόμος, θα βρεθεί αντιμέτωπη με το επτασφράγιστο μυστικό του αρχοντικού, καλά θαμμένο για χρόνια...
Σε έναν γαλήνιο οικισμό ευγηρίας στη βρετανική ύπαιθρο, μια ετερόκλητη παρέα μαζεύεται κάθε Πέμπτη και ασχολείται με παλιούς φακέλους ανεξιχνίαστων φόνων. Όταν όμως μια άγρια δολοφονία συμβαίνει σε απόσταση αναπνοής, η Λέσχη Φόνων της Πέμπτης έχει ν’ αντιμετωπίσει μια πραγματική υπόθεση. Όχι απλώς κιτρινισμένες, μουντζουρωμένες σελίδες γραφομηχανής μιας άλλης εποχής· μια αληθινή υπόθεση, ένα αληθινό πτώμα, και, κάπου στον έξω κόσμο, έναν αληθινό δολοφόνο. Η Ελίζαμπεθ, η Τζόις, ο Ιμπραΐμ και ο Ρον μπορεί να κοντεύουν τα ογδόντα, αλλά ακόμη το λέει η καρδιά τους. Θα καταφέρει αυτή η ανορθόδοξη αλλά ευφυέστατη συμμορία να συλλάβει τον δολοφόνο προτού να είναι πολύ αργά. ΜΠΕΣΤ ΣΕΛΕΡ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΜΕΤΑΦΡΑΖΕΤΑΙ ΣΕ 40 ΧΩΡΕΣ
Άρτα 1854, Οθωμανοκρατία. Δυο αγόρια, που μέλλει να γίνουν αδελφικοί φίλοι, γεννιούνται την ίδια νύχτα, ο Λιόντος και ο Nετζίπ. Το μυθιστόρημα παρακολουθεί διαδοχικά και από τη σκοπιά του καθενός τη ζωή τους σε ήρεμους χρόνους, αλλά και σε καιρούς εντάσεων και επαναστάσεων, αναπαριστώντας με μοναδικό τρόπο μια ολόκληρη εποχή. Αλληλοδιδακτικό σχολείο, παιγνιώδεις φάρσες στον διά βίου ορκισμένο εχθρό τους Φάσγανο, οι δίδυμοι Εβραίοι Γιοσέφ και Μεναχέμ, ο έρωτας που και για τους δύο φίλους θα έχει απρόσμενη εξέλιξη, οι μορφές των δύο μανάδων της Αγνής και της Σαφιγιέ, η κοσμοπολίτισσα Αναστασία, χοροεσπερίδες, Καφέ Αμάν, πετροπόλεμος, Ραμαζάνι, χαμάμ, τούρκικος Καραγκιόζης, πορνεία, αφορισμοί, κολίγοι, τσιφλικάδες, μάγκες της εποχής, εθνικισμός και μισαλλοδοξία, πλούτος και εξαθλίωση, γλυκιά και πικρή ζωή. Όλα έχουν θέση στο ιμαρέτ του Θεού, όπως λέει ο παππούς Ισμαήλ, ο θυμόσοφος, ανθρωπιστής και προεξάρχων του χορού των ηρώων, που καταδικάζει με σκωπτικό τρόπο την ανθρώπινη ματαιοδοξία και τις μικροπρεπείς συμπεριφορές. Στη σκιά του ρολογιού που χτυπά τις οθωμανικές ώρες, Έλληνες, Οθωμανοί και Εβραίοι καταφέρνουν, σε πείσμα των όποιων εξουσιών απεργάζονται τη διχόνοια και παρά τις διαφορές τους να συνυπάρξουν, να ονειρεύονται, να ελπίζουν, να ερωτεύονται και να αναπτύξουν στέρεες σχέσεις φιλίας.
«Το Κορίτσι Α», απάντησε. «Το κορίτσι που απέδρασε. Αν κατάφερνε ένας από σας να ξεπεράσει ό,τι έγινε, αυτή θα ήσουν εσύ». Η Λεξ Γκρέισι δε θέλει να σκέφτεται την οικογένειά της. Δε θέλει να σκέφτεται τα χρόνια που πέρασε στο Σπίτι του Τρόμου των γονιών της. Και δε θέλει να σκέφτεται τον εαυτό της ως το Κορίτσι Α: το κορίτσι που απέδρασε. Όταν η μητέρα της πεθαίνει στη φυλακή και αφήνει στη Λεξ και στα αδέρφια της το οικογενειακό σπίτι, η νέα γυναίκα συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί πλέον να αποφεύγει το παρελθόν της. Μαζί με την αδερφή της, Ίβι, έχει σκοπό να μετατρέψει το Σπίτι του Τρόμου σε κάτι καλό. Αλλά πρώτα πρέπει να συμφιλιωθεί με τα έξι αδέρφια της – και με τα χρόνια που μοιράστηκαν ως παιδιά. Όμορφα γραμμένο και απίστευτα δυνατό, το ΚΟΡΙΤΣΙ Α είναι μια ιστορία λύτρωσης, τρόμου και αγάπης.
Το 1936, ξεσπά στην Ισπανία ο Εμφύλιος. Όταν ο Φράνκο επικρατεί, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι παίρνουν τον δρόμο της αυτοεξορίας, περνώντας από τα Πυρηναία, στη Γαλλία. Ανάμεσά τους η νεαρή πιανίστρια Ροσέρ και ο αδερφός του νεκρού αγαπημένου της, ο γιατρός Βίκτορ Νταλμάου. Για να επιβιώσουν, ενώνονται σε έναν γάμο που δε θέλησε κανείς τους. Μαζί με άλλους πρόσφυγες, επιβιβάζονται στο «Winnipeg», το καράβι που ναύλωσε ο ποιητής Πάμπλο Νερούδα για να τους μεταφέρει στη Χιλή, αυτό το «μακρύ πέταλο από θάλασσα και κρασί και χιόνι», όπως την ονομάζει ο ίδιος. Εκεί θα φτιάξουν μια καινούργια ζωή, εξόριστοι αλλά ελεύθεροι. Ώσπου μια χούντα θα ανατρέψει τον Πρόεδρο της χώρας, Σαλβαδόρ Αλιέντε… Οι συναρπαστικοί ήρωες της Αλιέντε πορεύονται μέσα στον ταραγμένο 20ό αιώνα ανακαλύπτοντας ότι στη ζωή σου μπορείς να ζήσεις πολλές ζωές κι ότι, κάποιες φορές, το δύσκολο δεν είναι να φύγεις αλλά να γυρίσεις…
Η Μερσέντες Χιλ, μια νεαρή και πάμφτωχη κοπέλα, γίνεται η διασημότερη ηθοποιός του βωβού κινηματογράφου στην Αμερική του 1930. Η απαράμιλλη ομορφιά και το ταλέντο της αφήνουν άναυδο όποιον την αντικρίζει. Κι εκείνη, σαν βασίλισσα, απολαμβάνει απ' το θρόνο της όλα όσα της προσφέρουν τα νιάτα της. Οι άνδρες την ερωτεύονται με πάθος, απλώνοντας την καρδιά τους και τις περιουσίες τους στα πόδια της. Η δική της καρδιά όμως είναι δοσμένη μόνο στην καριέρα της. Μέχρι που ένας άνδρας ξυπνάει για πρώτη φορά μέσα της έναν πρωτόγνωρο έρωτα… Και μια μέρα η Μερσέντες, διαπιστώνοντας ότι η ανελέητη φθορά του χρόνου στραγγίζει όχι μόνο την ομορφιά αλλά και την υγεία της, εξαφανίζεται χωρίς το παραμικρό ίχνος, αφήνοντας πίσω της τον άνδρα της, παραγωγό κινηματογράφου, και τη μικρή της κόρη. Οι περισσότεροι τη θεωρούν νεκρή. Χρόνια μετά, γερασμένη και ξεχασμένη, δεν ελπίζει πια σε τίποτε και σε κανέναν. Ώσπου μια παράξενη γυναίκα τής υπόσχεται αυτό που δεν μπορεί να κάνει κανείς, ακόμη και ο Θεός. Και η Μερσέντες δέχεται να παίξει το επικίνδυνο αυτό παιχνίδι της μοίρας. Θέλει να πάψει να πονά, θέλει να ερωτευτεί, να ξαναγίνει βασίλισσα στον παλιό θρόνο της. Θέλει μια δεύτερη ευκαιρία. Η Χρυσηίδα Δημουλίδου έρχεται αυτή τη φορά με ένα δυνατό ερωτικό, μεταφυσικό θρίλερ που θα σας καθηλώσει.