Λογοτεχνικά Βιβλία & Δοκίμια

ΔΕ ΘΑ ΘΕΣ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ… Ένα πεντάστερο επιβλητικό ξενοδοχείο στις Ελβετικές Άλπεις. Ένα παλιό σανατόριο. Χωμένο στο χιόνι. Απομονωμένο από τον υπόλοιπο κόσμο. Μια αστυνομικός στα πρόθυρα της κατάρρευσης. ΩΣΠΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ! Όταν η ντετέκτιβ Έλιν Γουόρνερ λαμβάνει μια πρόσκληση από τον αποξενωμένο αδελφό της να γιορτάσουν τον πρόσφατο αρραβώνα του σε ένα χειμερινό θέρετρο, δεν μπορεί παρά να τη δεχτεί. Φτάνοντας όμως στο Λε Σομέ, εν μέσω μιας απειλητικής χιονοθύελλας, η Έλιν αμέσως νιώθει νευρικότητα. Παρά το ειδυλλιακό σκηνικό, τόσο ο χώρος όσο και ο αδελφός της, Άιζακ, την αγχώνουν. Και όταν ξυπνούν, το επόμενο πρωί, η αρραβωνιαστικιά του έχει εξαφανιστεί. Ενώ η χιονοθύελλα μαίνεται αποκλείοντας την πρόσβαση στο ξενοδοχείο και η γυναίκα παραμένει άφαντη, οι ένοικοι του ξενοδοχείου αρχίζουν να πανικοβάλλονται…

«Τι διαφορά έχει η πενθερά από την πεθερά»; «Καμία!» «Τότε προς τι αυτό το παραπανίσιο νι;» «Δεν ξέρω. Κατά μία εκδοχή, η λέξη προέρχεται από τη σύνθεση των όρων πένθος και έρως και υποδηλώνει τον θάνατο του έρωτα». «Μεγαλειώδες! Πενθερά: ο θάνατος του έρωτα!» Δύο ηλικιωμένες γυναίκες δέχονται δολοφονική επίθεση την ίδια μέρα και ώρα, σε δύο διαφορετικές πόλεις της Ελλάδας. Άγνωστες μεταξύ τους, τις ενώνει ένα αόρατο νήμα: είναι πεθερές που αντιπαθούν τις νύφες τους. Η Αγορίτσα, μια σκληρή Μανιάτισσα από το Οίτυλο, βλέπει τα όνειρά της να γκρεμίζονται όταν ο γιος της, ο δικηγόρος Σαράντος Πιερόγιαννης, παντρεύεται με μια χειρουργό, αφοσιωμένη στην καριέρα της. Η Μόσχω, μια καλοκάγαθη Πόντια από την Καλαμαριά, ζει κάτω από την ίδια στέγη με τον μοναχογιό της, τον οδηγό νταλίκας Ηρακλή Τερκενλεκίδη, και την καλλονή σύζυγό του. Δύο πεθερές, που κάποιοι τις θέλουν νεκρές. Δύο νύφες, που εύχονται να είχαν ορφανούς συζύγους. Δύο γιοι, που συνθλίβονται στις συμπληγάδες της μητρικής αγάπης και του έρωτα. Οικογενειακές συνωμοσίες και μιαρά μυστικά. Άγραφοι νόμοι κι αγδίκιωτα αισθήματα. Κι ένας γρίφος-φωτιά: η πεθερά σκότωσε τον έρωτα ή ο έρωτας την πεθερά; Ένα κοινωνικό-αστυνομικό μυθιστόρημα που επιχειρεί να ρίξει φως σε ένα διαχρονικό στερεότυπο της ελληνικής κοινωνίας: υπάρχουν πεθερές-αράχνες ή πρόκειται για ένα άλλοθι των ζευγαριών που δεν καταφέρνουν να κατακτήσουν το «για πάντα»;

Υπάρχει το άσπρο. Υπάρχει το μαύρο. Κι ανάμεσά τους το τιρκουάζ. Το δαχτυλίδι που είχε επιλέξει ο Στέφανος να χαρίσει και στις τρεις αδελφές. Στη δύστροπη Ερατώ, στη δυναμική Κλέλια, στην ντελικάτη Μάιρα, τα κορίτσια του. Είχε τον τρόπο του με τις γυναίκες ο Στέφανος. Τις έκανε να νιώθουν όμορφα, να αισθάνονται μοναδικές. Τη μία την παντρεύτηκε. Την άλλη την ερωτεύτηκε. Την τρίτη τη βίασε. Το τιρκουάζ, ένα λαμπερό χρώμα που συμβολίζει την αλήθεια. Και την αγνότητα. Το τιρκουάζ, ένα σκοτεινό χρώμα που βουτάει σε αλήθειες ψυχής. Γιατί η ζωή έχει πάντα δύο όψεις. Γιατί κάθε ιστορία κρύβει πολλές πλευρές και βαθιά χτυποκάρδια. Άλλωστε, από το μεθύσι του έρωτα δεν είναι καμωμένη η ευτυχία;

Το προξενιό της Ιουλίας Βένιου με τον μεγαλοκτηματία Γιωργίκη Προβιό έμελλε να γίνει το σπουδαίο νέο ολάκερου του κάμπου της Λάρισας. Έπειτα από μερικά χρόνια, ο επίλογος του γάμου της σφραγίζεται με τη δολοφονία του συζύγου και της τρίχρονης κόρης της. Η ίδια, έχοντας καταδικαστεί σε θάνατο, παραμένει αμίλητη, αποδεχόμενη τη μοίρα και, συνεκδοχικά, την ενοχή της. Έξι ημέρες πριν από την εκτέλεσή της, η νεαρή δημοσιογράφος Αλεξάνδρα Γκίκα προσπαθεί να της πάρει μια συνέντευξη μέσα στις Φυλακές Αβέρωφ, όπου και κρατείται· στο πλευρό της ο δικηγόρος Δημητρός Ατζαλίνας. Οι αχνές μνήμες της καταδικασμένης, που δείχνει να ξυπνάει από τον λήθαργο, θα τους γυρίσουν πέντε χρόνια πίσω, στη μετεμφυλιακή εποχή τον Δεκέμβριο του 1949. Η αφήγησή της γεννά και στους δύο ζωηρές υποψίες πως υπάρχει μια «πλάγια ιστορία», μια δεύτερη εξήγηση των γεγονότων που η αποδοχή και απόδειξή της μπορεί να την αθωώσει. Αλλά ο χρόνος που τους απομένει είναι λιγοστός. Υποθέσεις, συνδέσεις γεγονότων, συνειρμοί, αποφάσεις κι ένας αγώνας δρόμου για να αποδείξουν την αθωότητά της, ενώ οι δείκτες του ρολογιού έχουν ξεκινήσει ήδη να μετρούν αντίστροφα. Τα γεγονότα δικαιολογούν κάθε ψήγμα αισιοδοξίας. Η αλήθεια, όμως, δεν έχει φανερώσει την τελική της όψη...

«Διότι κάπου», μονολόγησε ο Πουαρό, ενδίδοντας σε ένα όργιο ανάκατων μεταφορών, «υπάρχει ένας ψύλλος μέσα στ’ άχυρα, και μες στον άνθρακα παραμονεύει ο θησαυρός και μ’ ένα σμπάρο θα πετύχω δυο τρυγόνια!» Η κυρία ΜακΓκίντι πέθανε – πω πω πω! Πώς πέθανε; Στα γόνατα πεσμένη, όπως κι εγώ. Το παλιό παιδικό παιχνίδι τώρα έμοιαζε με κακόγουστο αστείο. Η πραγματική κυρία ΜακΓκίντι δολοφονήθηκε με ένα δυνατό χτύπημα στο πίσω μέρος του κεφαλιού και οι ελάχιστες οικονομίες της έκαναν φτερά. Οι υποψίες αμέσως πέφτουν στον νοικάρη της, που είναι άνεργος και δυσκολεύεται οικονομικά. Ο Ηρακλής Πουαρό, όμως, έχει άλλη γνώμη ̶ και δεν έχει ιδέα ότι η ζωή του τώρα βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο.

«Μα, αυτό δεν είναι λίγο πολύ το ανθρώπινο πρόσωπο; Μια μάσκα», είπε ο δόκτωρ Λορντ. Η νέα και όμορφη Έλινορ Καρλάιλ τα είχε όλα: έναν αρραβωνιαστικό που αγαπούσε, και μια πλούσια γριά θεία που θα χρηματοδοτούσε το μέλλον της. Τώρα όμως κάθεται απαθής στο εδώλιο, παρόλο που κατηγορείται για τον φόνο της Μέρι Τζέραρντ, της ερωτικής της αντίζηλου. Τα αποδεικτικά στοιχεία είναι ιδιαιτέρως επιβαρυντικά: μόνο η Έλινορ είχε το κίνητρο, τη δυνατότητα και τον τρόπο να χορηγήσει το δηλητήριο που στοίχισε τη ζωή στη Μέρι. Εντούτοις, μέσα στην ψυχρή δικαστική αίθουσα ένας άνδρας εξακολουθεί να πιστεύει ότι η Έλινορ είναι αθώα μέχρι αποδείξεως του εναντίου – ο Ηρακλής Πουαρό βρίσκεται ανάμεσα στην Έλινορ και την κρεμάλα.

«Οποιαδήποτε σύμπτωση», μονολόγησε η μις Μαρπλ, «αξίζει πάντα την προσοχή μας. Αν είναι όντως σύμπτωση, μπορούμε να την πετάξουμε αργότερα». Το γράμμα από τον πρόσφατα αποβιώσαντα κύριο Ρέιφιελ προβλημάτισε πολύ τη μις Μαρπλ. Δεν τον ήξερε παρά ελάχιστα – τον είχε συναντήσει σε κάποιο από τα ταξίδια της. Εκείνος όμως, αναγνωρίζοντας τη φυσική κλίση της μις Μαρπλ προς τη δικαιοσύνη, της άφησε οδηγίες προκειμένου να ερευνήσει ένα έγκλημα μετά τον θάνατό του. Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι δεν κατάφερε να της πει ποιος εμπλεκόταν, πού και πώς είχε διαπραχθεί το έγκλημα. Πολύ μυστηριώδης υπόθεση.

Δεν υπάρχει τίποτα υγιές στη λατρεία της ομορφιάς. H Άλμα και η Ελληνόπη, όμως, πιστεύουν ότι ομορφιά είναι όλο το φως που κρύβουμε μέσα μας. Δυο γυναίκες αιχμαλωτίζουν τις στιγμές με τον φωτογραφικό τους φακό, ωσότου η μοίρα τις φέρει κοντά: την Άλμα, στη δύση της ζωής της, και την Ελληνόπη, στο καταμεσήμερο. Ένα διαρκές παιχνίδι του φωτός με τη σκιά είναι άλλωστε και η ίδια η ύπαρξή τους. Γεμάτη ανατροπές η ζωή της πρώτης. Από την καταστροφή του Αϊδινίου και της Σμύρνης, στην κοσμοπολίτικη Δρέσδη του Μεσοπολέμου, και από τα πρώτα φωτογραφεία της Ερμού στη Νέα Υόρκη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Συνοδοιπόροι της σε αυτό το ταξίδι οι πλέον εξέχουσες προσωπικότητες της εποχής. Γεμάτη πληγές η ζωή της δεύτερης. Από την πνιγηρή επαρχία στην ολόφωτη πρωτεύουσα, και από την οδύνη ενός ανεκπλήρωτου έρωτα στην απόδραση από έναν γάμο χωρίς έρωτα. Γεμάτη αγάπη η σχέση τους και, κάπως έτσι, ο κόσμος ξαφνικά αλλάζει. Και τα σκοτάδια τους γεμίζουν φως... Ένα μαγευτικό μυθιστόρημα, εμπνευσμένο από τη ζωή και το έργο της θρυλικής φωτογράφου Nelly’s.

Ο χρόνος είναι ο καλύτερος δολοφόνος. Επτά καθηλωτικές υποθέσεις που η μις Μαρπλ λύνει με τη γνωστή οξυδέρκεια και ευφυΐα της: Ένας μυστηριώδης άντρας τραυματισμένος από σφαίρα, το αίνιγμα του χαμένου θησαυρού, ένα πτώμα και μια μεζούρα, οι κατάρες μιας σαλεμένης επιστάτριας και ένα ατύχημα με άλογο, μια χαμένη καρφίτσα και μια τέλεια υπηρέτρια, μια δολοφονημένη σύζυγος σε δωμάτιο ξενοδοχείου και μια κληρονομιά, πολλοί υποψήφιοι κληρονόμοι και άλλοι τόσοι δολοφόνοι. Δύο επιπλέον ιστορίες μυστηρίου, «Η κούκλα της μοδίστρας» και «Αμυδρά, σαν μέσα σε καθρέφτη», χωρίς τη συμμετοχή της διάσημης μις Μαρπλ, αλλά εξίσου ατμοσφαιρικές και συναρπαστικές.

Η μόνη λύση για να αντιμετωπίσει το απρόβλεπτο ήταν το θάρρος, και αυτό το θάρρος δεν το είχε. Αίγυπτος, 2000 π.Χ. Το κορμί της Νοφρέτ, της παλλακίδας του Κα-ιερέα, κείτεται τσακισμένο στη σκιά ενός βράχου. Νέα, όμορφη και δηλητηριώδης, οι περισσότεροι θεωρούν ότι της άξιζε να πεθάνει σαν φίδι. Όμως η Ρενισέμπ, η κόρη του ιερέα, πιστεύει ότι η νεαρή γυναίκα έπεσε θύμα δολοφονίας και μάλιστα πως το κακό δε θα σταματήσει εκεί. Ως σύζυγος έγκριτου αρχαιολόγου η Άγκαθα Κρίστι έλαβε μέρος σε αρκετές ανασκαφές στη Μέση Ανατολή. Βασισμένη στις εμπειρίες της αυτές αλλά και σε εξαντλητική έρευνα, έγραψε αυτό το μυστήριο που εκτυλίσσεται στην Αίγυπτο πριν από 4.000 χρόνια.

«Το όλο θέατρο ήταν έργο του κυρίου Κουίν. Αυτός ήταν ο σκηνοθέτης της παράστασης – αυτός έδινε στους ηθοποιούς τις ατάκες τους… κινούσε τα νήματα, υποτάσσοντας τις μαριονέτες στο θέλημά του». Ήταν ένα συνηθισμένο πρωτοχρονιάτικο πάρτι αλλά, καθώς πλησίαζαν τα μεσάνυχτα, ο εξαιρετικά παρατηρητικός κύριος Σάτερθγουεϊτ διαισθανόταν πως δραματικά γεγονότα θα ακολουθούσαν. Και επαληθεύτηκε όταν ένας μυστηριώδης άγνωστος χτύπησε την πόρτα. Ποιος είναι στ’ αλήθεια ο κύριος Κουίν; Ο νέος φίλος του κυρίου Σάτερθγουεϊτ είναι ένα αίνιγμα. Σε όλες τις ιστορίες που περιλαμβάνονται σε αυτή τη συλλογή ο κύριος Κουίν εμφανίζεται και χάνεται σαν ένα παιχνίδισμα που κάνει το φως. Το μοναδικό σταθερό χαρακτηριστικό του είναι πως η παρουσία του αποτελεί οιωνό – κάποιες φορές καλό και κάποιες φορές θανατηφόρο. ο όλο θέατρο ήταν έργο του κυρίου Κουίν. Αυτός ήτ σκηνοθέτης της παράστασης – αυτός έδινε στους ηθοποιούς τις ατάκες τους… κινούσε τα νήματα, υποτάσσοντας τις μαριονέτες στο θέλημά του. Ήταν ένα συνηθισμένο πρωτοχρονιάτικο πάρτι αλλά, καθώς πλησίαζαν τα μεσάνυχτα, ο εξαιρετικά παρατηρητικός κύριος Σάτερθγουεϊτ διαισθανό- ταν πως δραματικά γεγονότα θα ακολουθούσαν. Και επαληθεύτηκε όταν ένας μυστηριώδης άγνωστος χτύπησε την πόρτα. Ποιος είναι στ’ αλήθεια ο κύριος Κουίν; Ο νέος φίλος του κυρίου Σάτερθγουεϊτ είναι ένα αίνιγμα. Σε όλες τις ιστο- ρίες που περιλαμβάνονται σε αυτή τη συλλογή ο κύριος Κουίν εμφανίζεται και χάνεται σαν ένα παιχνίδισμα που κάνει το φως. Το μοναδικό σταθερό χαρακτηριστικό του είναι πως η παρουσία του αποτελεί οιωνό – κάποιες φορές καλό και κάποιες φορές θανατηφόρο.

Για τον περισσότερο κόσμο ήταν η Άγκαθα Κρίστι, η θρυλική συγγραφέας των δημοφιλέστερων αστυνομικών ιστοριών. Αλλά τη δεκαετία του ’30 έγραψε κάτι διαφορετικό, με αφορμή τα ταξίδια της στο πλευρό του συζύγου της, του καταξιωμένου αρχαιολόγου Μαξ Μάλοουαν, όταν τον συνόδευσε στις ερευνητικές του αποστολές στη Συρία και στο Ιράκ. Καθώς οι φίλοι της τη ρωτούσαν πώς ήταν αυτή η παράξενη «άλλη ζωή», αποφάσισε να απαντήσει στις ερωτήσεις τους, καταγράφοντας τις περιπέτειές της σε αυτό το αποκαλυπτικό βιβλίο. Τα απομνημονεύματα της Άγκαθα Κρίστι για το διάστημα που πέρασε σε αυτή τη μαγευτική γωνιά του πλανήτη, ζώντας ανάμεσα σε ανθρώπους που δούλευαν μέσα στην έρημο, εκεί όπου ξεκίνησε η ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού, αποτελούν πραγματική αναγνωστική απόλαυση. Πρόκειται για μια εντυπωσιακή, έντονη και γλαφυρή απεικόνιση της καθημερινής ζωής σε έναν κόσμο που έχει πια χαθεί ανεπιστρεπτί.

«Αν λόγω δυσάρεστης προσωπικότητας ένας άνθρωπος είναι ανίκανος να πάρει αυτό που έχει ανάγκη, τότε στρέφεται σε άλλες μεθόδους… πρέπει να γίνει αισθητός, πρέπει να τον λογαριάζουν. Κι έτσι επιδίδεται σε αμέτρητες παράξενες διαστροφές». Κάπου ανάμεσα στους επιβλητικούς κόκκινους βράχους στην Πέτρα της Ιορδανίας ανακαλύπτεται το άψυχο σώμα της κυρίας Μπόιντον. Μια μικροσκοπική τρύπα στον καρπό της ίσως αποτελεί το μοναδικό αποδεικτικό στοιχείο ότι κάτι περίεργο συνέβη με τη δόση του φαρμάκου που έπαιρνε για την καρδιά της. Ο δαιμόνιος Ηρακλής Πουαρό βρίσκεται στη Μέση Ανατολή κι έχει στη διάθεσή του μόνο μία μέρα για να διερευνήσει αν ο ξαφνικός θάνατος της ηλικιωμένης ταξιδιώτισσας ήταν φυσικός ή δολοφονία. Υπό την πίεση του χρόνου για να λύσει το μυστήριο, ο Πουαρό θυμάται μια φράση από μια συζήτηση που άκουσε τυχαία όταν βρισκόταν στην Ιερουσαλήμ: «Το βλέπεις, δεν το βλέπεις πως πρέπει να πεθάνει;» Και τότε συνειδητοποιεί ότι η κυρία Μπόιντον ήταν όντως η πιο μισητή γυναίκα που γνώρισε ποτέ.

«Η αλήθεια δεν είναι ποτέ φριχτή, είναι μόνο ενδιαφέρουσα». Όταν ο διακεκριμένος επιστήμονας σερ Κλοντ Έιμορι υποψιάζεται πως η επαναστατική φόρμουλα που έχει επινοήσει για ένα πανίσχυρο εκρηκτικό μπορεί να κλαπεί, καλεί τον Ηρακλή Πουαρό να περάσει το Σαββατοκύριακο στην εξοχική του κατοικία, ώστε να διασφαλίσει πως ο Βέλγος ντετέκτιβ θα την παραδώσει σώα και αβλαβή τη Δευτέρα στο υπουργείο Αμύνης της Μεγάλης Βρετανίας. Το Σαββατοκύριακο ωστόσο θα αποβεί ολέθριο, τόσο για τη φόρμουλα όσο και για τον δημιουργό της. Ο Ηρακλής Πουαρό, με τη βοήθεια του λοχαγού Χέιστινγκς, θα πρέπει να ξεμπλέξει ένα κουβάρι από οικογενειακές βεντέτες, παλιούς έρωτες και ύποπτους ξένους, προκειμένου να βρει τον δολοφόνο και να αποτρέψει την απόλυτη καταστροφή.

Οι ελέφαντες θυμούνται, όμως εμείς είμαστε ανθρώπινα πλάσματα και ευτυχώς τα ανθρώπινα πλάσματα ξεχνούν. Ο Ηρακλής Πουαρό στάθηκε στην άκρη του γκρεμού. Γιατί σε αυτό το σημείο, πριν από πολλά χρόνια, συνέβη ένα τραγικό δυστύχημα – το κορμί μιας γυναίκας βρέθηκε τσακισμένο στα βράχια. Και στη συνέχεια, ακόμα δύο πτώματα ανακαλύφθηκαν – ένα παντρεμένο ζευγάρι που είχε βρει τον θάνατο από πυροβολισμό. Ποιος σκότωσε ποιον; Μήπως ήταν διπλή αυτοκτονία; Έγκλημα πάθους; Ή εν ψυχρώ δολοφονία; Ο Πουαρό βυθίζεται στο παρελθόν για να εξιχνιάσει ένα έγκλημα που έγινε πριν από δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια και ανακαλύπτει πως, ακόμα κι αν δεν υπάρχουν χειροπιαστά στοιχεία, οι παλιές αμαρτίες ρίχνουν μεγάλες σκιές.

«Κύριε Πάρκερ Πάιν, πρέπει να κάνετε κάτι. Πρέπει να απαλλάξετε το αγόρι μου από έναν ολέθριο γάμο! Θα καταστραφεί όλη του η ζωή». Μια συλλογή ιστοριών στις οποίες εμφανίζονται μερικοί από τους πιο αγαπημένους ντετέκτιβ της Άγκαθα Κρίστι: Ηρακλής Πουαρό, Πάρκερ Πάιν, κύριος Σάτεργουεϊτ, Χάρλεϊ Κουίν. Όλοι οι σπουδαίοι συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας έχουν τα δικά τους αγαπημένα έργα. Παρομοίως, κάθε μεγάλος ντετέκτιβ έχει τις δικές του αγαπημένες μεθόδους εξιχνίασης εγκλημάτων. Ο γοητευτικός Πάρκερ Πάιν, για παράδειγμα, βασίζεται στη διαισθητική γνώση της ανθρώπινης φύσης για να λύσει το πρόβλημα στον όρμο Πογιένσα. Ο κύριος Σάτεργουεϊτ ψάχνει την έμπνευση μέσα από τη συνεργασία του με τον αινιγματικό κύριο Κουίν. Κι έπειτα είναι και ο Ηρακλής Πουαρό, του οποίου η ακριβής ανάλυση για τα κίνητρα και τη δυνατότητα να διαπραχθεί το έγκλημα δοκιμάζεται στον απόλυτο βαθμό όταν λαμβάνει μια ανώνυμη τηλεφωνική κλήση για ένα ζήτημα ζωής και θανάτου. Οι ιστορίες ποικίλλουν: φόνοι, απόπειρες δολοφονίας, ληστείες… Δεν μπορεί κανείς να μην παραδεχτεί ότι η Άγκαθα Κρίστι ήταν πραγματικά ευρηματικότατη!

«Γνωρίζεις τι συνηθίζουν να κάνουν οι αράχνες; Τρώνε τους συζύγους τους». Η Κλαρίσα, σύζυγος ενός διπλωμάτη του Υπουργείου Εξωτερικών εφευρίσκει φανταστικές ιστορίες για να περνάει ευχάριστα και δημιουργικά την ώρα της. «Ας υποθέσουμε ότι κάποιο πρωί κατέβαινα στη βιβλιοθήκη κι έβρισκα εκεί ένα πτώμα. Τι θα έκανα;» αναλογίζεται… Θα έχει την ευκαιρία να το σκεφτεί όταν θα ανακαλύψει στην πραγματικότητα ένα άψυχο σώμα στο σαλόνι του σπιτιού της στο Κεντ. Το σκάνδαλο αυτό μπορεί να καταστρέψει ανεπανόρθωτα την καριέρα του συζύγου της, Χένρι. Γι’ αυτόν τον λόγο, η Κλαρίσα αποφασίζει να ξεφορτωθεί το πτώμα. Την ίδια στιγμή, χτυπά την πόρτα της ένας αστυνομικός που έχει έρθει για να ερευνήσει. Η αστυνομία έχει λάβει μια ανώνυμη προειδοποίηση για φόνο στο συγκεκριμένο σπίτι. Τώρα, η Κλαρίσα πρέπει να καταφύγει και πάλι στη φαντασία ή στην πειθώ της για να εξηγήσει τα… ανεξήγητα. Αλλά τα πράγματα είναι πολύ πιο τρομακτικά από όσο νόμιζε!

«Το πρώτο λεπτό μετά τον θάνατό της, η συνείδηση της Τεκίλα Λεϊλά άρχισε να φθίνει, αργά και σταθερά, σαν την άμπωτη που απομακρύνεται από την ακτή…» Για τη Λεϊλά, κάθε λεπτό μετά τον θάνατό της φέρνει στην επιφάνεια μια ανάμνηση των αισθήσεών της: κατσίκι με μπαχαρικά στιφάδο, εκείνο που θυσίασε ο πατέρας της για να γιορτάσει τη γέννηση του πολυπόθητου γιου· μπρίκια όπου αχνίζουν το λεμόνι με τη ζάχαρη για να αποτριχώνουν οι γυναίκες τις γάμπες τους, ενόσω οι άντρες προσεύχονται· τον καφέ με τους σπόρους καρδάμωμου που μοιράζεται μ’ έναν ωραίο φοιτητή στο πορνείο όπου δουλεύει. Κάθε ανάμνηση που αχνοσβήνει φέρνει πίσω τους φίλους που απέκτησε στη γλυκόπικρη ζωή της – φίλους που τώρα ψάχνουν απελπισμένα να τη βρουν… Ένα πολύ δυνατό και υποβλητικό μυθιστόρημα από την πένα μιας από τις πιο σπουδαίες συγγραφείς της εποχής μας.