Λογοτεχνικά Βιβλία & Δοκίμια

Άκουσα σειρήνες να ουρλιάζουν. Το φώτα τους με τύφλωσαν. Περιπολικά σταμάτησαν απότομα κοντά μου. Τα φρένα τους στρίγκλισαν. Προσπάθησα να βρω μια διέξοδο, να ξεφύγω. Άρχισα να τρέχω. Προς το πουθενά, προς το σκοτάδι. Έστριψα σε ένα στενό, δίπλα στο ξενοδοχείο. Και συνέχισα να τρέχω. Όταν πίστεψα πως τα είχα καταφέρει, όταν σταμάτησα να πάρω μια ανάσα, κάποιος με άρπαξε άγρια από το μπράτσο. «Αστυνομία! Ψηλά τα χέρια! Συλλαμβάνεσαι!» μου φώναξε. Γύρισα προς το μέρος του αλαφιασμένη. Ήταν ο Νικόλας! Ο άντρας που αγαπούσα. Ο άντρας που μου είχε ζητήσει να γίνω γυναίκα του. Κρατούσε στο χέρι του ένα πιστόλι. Και με σημάδευε. Η Βαλέρια είναι κλέφτρα. Ένας θηλυκός Ρομπέν των Δασών. Ο Νικόλας είναι αστυνομικός. Ανάμεσά τους φουντώνει ένας έρωτας φωτιά∙ σε ένα μυθιστόρημα γεμάτο ανατροπές που χορεύει πεντοζάλι, ανάμεσα στην αλήθεια και τη φαντασία, στο παρόν και το παρελθόν∙ στον έρωτα μιας Κρητικοπούλας κι ενός Γερμανού, στα χρόνια του πολέμου. Και ταξιδεύει με το Οριάν Εξπρές της καρδιάς μας στην αγκαλιά του ήλιου. Γιατί τη ζωή μας τη ζούμε στις πιο μικρές ευτυχισμένες μας στιγμές. Και γιατί αξίζει να γίνουμε ήλιοι για να φωτίσουμε τους σβησμένους ήλιους των άλλων…

Είχε γεννηθεί απλόχερα προικισμένη από τη φύση σε ομορφιά, αλλά ταυτόχρονα δε δίσταζε μπροστά σε κανέναν και άλλαζε τους άντρες σαν τα πουκάμισα. Της άρεσε ο έρωτας, δε ζούσε χωρίς αυτόν, αλλά δεν είχε ερωτευτεί ποτέ ως τη στιγμή που γνώρισε τον Δημήτρη, τον καλύτερο φίλο του άντρα της, και τον ερωτεύτηκε με τον τρόπο που ερωτεύεται ο άνθρωπος μόνο μία φορά στη ζωή του. Και τότε παρέβλεψε τα πάντα και άρχισε να πλάθει όνειρα. Όνειρα που δε σταματούσαν μπροστά σε τίποτα, ούτε καν μπροστά στο έγκλημα που άρχισαν να σχεδιάζουν με τον Δημήτρη για να ζήσουν τον έρωτά τους. Είχαν παραμερίσει τη φιλία πολλών χρόνων, χωρίς να υποψιάζονται ότι η Νέμεση υπάρχει παντού, ότι τα βλέπει όλα κι ότι θα ερχόταν η στιγμή που θα πλήρωναν ακριβά για το έγκλημα στην κορυφή του Ολύμπου. Ένα μυθιστόρημα που φανερώνει ότι ο άνθρωπος μπορεί να ξεφύγει από πολλά, αλλά όχι από τον ίδιο του τον εαυτό και τις ενοχές του.

Ο τύπος είναι παράξενα ντυμένος και τα σχετικά. Γάλλος… ή Βέλγος. Περίεργος τύπος, αλλά είναι σίγουρα… όλα τα λεφτά. Λίγες εβδομάδες μετά τον γάμο του με μια όμορφη νεαρή χήρα, ο Γκόρντον Κλόαντ βρίσκει τραγικό θάνατο κατά τη διάρκεια ενός αεροπορικού βομβαρδισμού στο Λονδίνο. Μέσα σε μια νύχτα η πρώην κυρία Άντερχεϊ γίνεται η μοναδική κληρονόμος της οικογενειακής περιουσίας των Κλόαντ. Δεν περνάει πολύς καιρός και ο Ηρακλής Πουαρό δέχεται την επίσκεψη της κυρίας Κλόαντ, της γυναίκας του αδελφού του νεκρού, η οποία ισχυρίζεται ότι τα πνεύματα την προειδοποίησαν πως ο πρώτος σύζυγος της κυρίας Άντερχεϊ είναι ακόμη εν ζωή. Ο Πουαρό αντιμετωπίζει με καχυποψία το αίτημά της να βρει τον κύριο Άντερχεϊ με την καθοδήγηση των πνευμάτων και μόνο. Ωστόσο, αυτό που τον προβληματίζει περισσότερο είναι το αληθινό κίνητρο της γυναίκας που τον προσέγγισε.

Μια αρχοντική οικογένεια της Σμύρνης, με ρίζες απ’ την Κρήτη, βιώνει το 1922 την καταστροφή της πόλης όπου ζει. Μέσα από τον ορυμαγδό η οικογένεια θα βγει αποδεκατισμένη και όσοι καταφέρουν να επιβιώσουν θα καταλήξουν ύστερα από ένα επώδυνο ταξίδι στην Κρήτη και στον Πειραιά. Μαζί με άλλους εκπατρισθέντες θα παλέψουν με χίλιες αντιξοότητες και θα δημιουργήσουν μια νέα ζωή, χωρίς ποτέ να βγάλουν από την καρδιά και τη μνήμη τους την κορωνίδα των μικρασιατικών πόλεων και χωρίς να επουλωθούν οι πληγές του ξεριζωμού. Ο συγγραφέας περιγράφει με μελανά γράμματα τις τραγικές στιγμές ενός ολέθριου πολέμου, στιγματίζει, βασιζόμενος σε ιστορικά στοιχεία, τους πρωτεργάτες του ολοκαυτώματος, επιρρίπτοντας ευθύνες σε όλους όσοι ήταν υπαίτιοι για τα τραγικά γεγονότα, και δικαιώνει τα θύματα της καταστροφής, η οποία σημάδεψε ανεξίτηλα την Ιστορία.

Μια νέα συλλεκτική κασετίνα αφιερωμένη στον πιο διάση μο ντετέκτιβ όλων των εποχών τον Ηρακλή Πουαρό. Ο Πουαρό ήταν ένας συνταξιούχος Βέλγος αστυνομικός που πρωτοεμφανίστηκε στο πρώτο μυθιστόρημα που εξέδωσε η Agatha Christie. Πρόκειται για τη Μυστηριώδη υπόθεση στο Στάιλς, που έκλεισε πέρσι τα εκατό της χρόνια. ΠΕΡΙΕΧΕΙ 10 ΒΙΒΛΙΑ ΚΑΙ ΤΡΙΑ ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΑ ΔΩΡΑ* Η ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΤΟ ΣΤΑΪΛΣ ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΥΑΡΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟΝ ΝΕΙΛΟ Ο ΠΟΥΑΡΟ ΕΡΕΥΝΑ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟ ΟΡΙΑΝ ΕΞΠΡΕΣ ΦΟΝΟΙ ΜΕ ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΗ ΣΕΙΡΑ ΣΙΩΠΗΛΟΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΡΟΤΖΕΡ ΑΚΡΟΪΝΤ ΟΙ ΑΘΛΟΙ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ *Σουβέρ, σελιδοδείκτη και πάνινη τσάντα Ηρακλή Πουαρό.

Το απρόβλεπτο της ζωής στη ζωή μιας γυναίκας μέχρι χθες ευτυχισμένης. Η Ηρώ, μέσα σε λίγες στιγμές, έντρομη ανακαλύπτει το παράλληλο σύμπαν που λειτουργούσε δίπλα στον καλό γάμο της. Θα χωρίσει, θα απομονωθεί, θα αρρωστήσει, θα διαλυθεί. Μόνο που το απρόβλεπτο της χρωστάει ακόμη μια κοσμογονία. Σε σύντομο ταξίδι φυγής στην ανοιξιάτικη Βαρκελώνη, θα συναντηθεί τυχαία με τον Ανδαλουσιανό Χοακίν και θα βαδίσουν μαζί, αληθινά μαζί, στις μοναξιές τους. Γιατί ένας άλλος άνθρωπος στον δρόμο σου ίσως να έρχεται για να ανατρέψει τη ρημαγμένη πίστη σου στην αγάπη. Κάποιος ξένος και ανύπαρκτος μέχρι χθες ίσως μεταμορφώσει όσα νόμιζες, και ευτυχώς!

«Άραγε θα ξεχάσουμε ποτέ; Θα γιατρευτούμε απ’ τις πληγές;» «Παρακαλώ να μην ξεχάσω. Τούτος ο αγώνας από τον νου και την καρδιά μου να μη σβηστεί. Τόσες θυσίες, τόσες αδικοχαμένες ψυχές, ούτε μια να μη λησμονηθεί…» Πήρε το βλέμμα της από πάνω του και κοίταξε με μάτια βουρκωμένα τη Θεσσαλονίκη που έσβηνε αργά στην πρωινή ομίχλη. «Έχεις δίκιο…» ψιθύρισε στο τέλος. «Ο μόνος τάφος των νεκρών είναι οι καρδιές των ζωντανών…»   Ο Μήλιος, η Ανθή, η μικρούλα Βάσιλκα, λιανοκέρια της σκλάβας Μακεδονίας. Μια χούφτα χρόνια μόνο η ζωή τους, στεριωμένα σε φωτιά και πόλεμο. Η Αρετή και η Φωτεινή, γυναίκες της μικρής πατρίδας, ταγμένες σε αγώνα αντρειωμένο για το γένος και τη λευτεριά. Θέριεψαν οι ψυχές τους κι έκλαψαν συνάμα. Για το παιδί που έχασε τόσο άδικα η μία. Για τον άντρα που αγάπησε παράφορα και σκότωσε με τα ίδια της τα χέρια η άλλη.  Σιμά τους ο Παύλος Μελάς, ο Τέλλος Άγρας, ο καπετάν Κώττας, ο καπετάν Γαρέφης. Κείνοι που θυσιάστηκαν κι αναπαύτηκαν αιώνια στα σπλάχνα της μακεδονικής γης, αντάμα με χιλιάδες άλλους άνδρες και γυναίκες του λαού μας.  Συναξάρια της μικρής πατρίδας.  Μαρτύρων και ηρώων αίμα. Αυτή είναι η ιστορία τους.

Αν ξοδεύεις σε λόγια όλη σου την ενέργεια, δε σου μένει πολλή για πράξεις. Λαχταρώντας την περιπέτεια, ο Τόμι και η Τάπενς δε διστάζουν στιγμή όταν τους προτείνεται να αναλάβουν το Διεθνές Γραφείο Ιδιωτικών Ερευνών Μπλαντ. Κι έτσι, αφού θριαμβεύουν βρίσκοντας το χαμένο ροζ μαργαριτάρι, η μια συναρπαστική υπόθεση διαδέχεται την άλλη για το δαιμόνιο ζεύγος: μια δολοφονία σε γήπεδο γκολφ· μυστηριώδη μηνύματα στις προσωπικές αγγελίες των εφημερίδων, ακόμα και η κατά τα φαινόμενα αθώα αποστολή ενός κουτιού με σοκολατάκια.

Προσφυγικά Σαλονίκης· την ορφάνια του μικρού Θεμιστοκλή απαλύνουν ξένα, ευλογημένα χέρια, όμως αγκάθι απομένει μέσα του η άγνωστη καταγωγή του. Εμφύλιος, Σκρα· τα μελλούμενα απ’ τα χείλη μιας γυναίκας τον οδηγούν στην Τήνο, στον μεγάλο έρωτα και στον μεγάλο πόνο. Ο Θεμιστοκλής, με τον νεογέννητο γιο του, Άλκη, ψάχνει τρόπο και τόπο να στεγάσει τη δυστυχία τους. Θα τους υποδεχτεί η ταραγμένη Αθήνα του ’50 κι αργότερα μια παράξενη επαρχιακή κωμόπολη, η Επίκληρος. Από το σπίτι της φιλόξενης Μικρασιάτισσας Λένας θα βρεθούν σ’ εκείνο της μελαγχολικής Ελένης, και από την άδολη προσφορά θα οδηγηθούν στον τόπο όπου ένας ιδιότυπος ρατσισμός θα τους πληγώσει, δημιουργώντας δυνατές φιλίες και αβυσσαλέα μίση. Καθώς τα χρόνια κυλούν, ο Θεμιστοκλής και ο συγκλονιστικός Άλκης, η Ελένη, η Ερατώ και η Θάλεια θα βρεθούν μπλεγμένοι στο γαϊτανάκι του πόνου, του έρωτα και του μίσους, και θα βιώσουν τα όρια της προσφοράς και της θυσίας. Άνθρωποι χτυπημένοι από τη μοίρα και τη ζωή αφήνουν τ’ αχνάρια τους σε μια Ελλάδα που πληγώνεται και πληγώνει, αναζητώντας ταυτότητα και ευτυχία.

Ολόκληρο το έργο του πολυβραβευμένου λογοτέχνη σε δύο πολυτελείς τόμους-κόσμημα για κάθε βιβλιοθήκη. Ο πρώτος τόμος περιλαμβάνει τα εξής: ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΣ, ΣΗΜΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥ, ΑΡΝΟΥΜΑΙ, ΤΟ ΛΑΘΟΣ.

Ολόκληρο το έργο του πολυβραβευμένου λογοτέχνη σε δύο πολυτελείς τόμους-κόσμημα για κάθε βιβλιοθήκη. Ο δεύτερος τόμος περιλαμβάνει τα εξής: ΤΟ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ, Η ΚΟΝΤΡΑ, 1919-, ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ, ΠΟΙΗΜΑΤΑ.

Εντέλει, τι έχουμε να κερδίσουμε αναλογιζόμενοι συνεχώς το παρελθόν, κατηγορώντας τον εαυτό μας για το γεγονός πως η ζωή μας δεν εξελίχθηκε όπως θα θέλαμε; Ο Καζούο Ισιγκούρο ζωγραφίζει με την πένα του το συγκινητικό πορτρέτο του Στίβενς, του τέλειου μπάτλερ, και του κόσμου του, που ξεθωριάζει στον απόηχο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Στίβενς, ύστερα από δεκαετίες υπηρεσίας στο Ντάρλινγτον Χολ, μόνος του μια μέρα στην αγγλική ύπαιθρο, ξεκινά ένα ταξίδι στο παρελθόν σε μια προσπάθεια να καθησυχάσει τον εαυτό της ότι έχει υπηρετήσει την ανθρωπότητα προσφέροντας τις υπηρεσίες του στον «μεγάλου ηθικού αναστήματος τζέντλεμαν», Λόρδο Ντάρλινγκτον. Όμως, στη μνήμη του παραμονεύουν αμφιβολίες για την αληθινή φύση της «μεγαλοσύνης» του Λόρδου Ντάρλινγκτον, και ακόμα μεγαλύτερες αμφιβολίες για τη φύση της δικής του ζωής. Ένα σύγχρονο κλασικό μυθιστόρημα, μια όμορφη αναπόληση της ζωής ανάμεσα σε δύο πολέμους σε μια αγγλική έπαυλη, μια καθηλωτική επίκληση σε χαμένα όνειρα και χαμένους έρωτες.

Λένε πως κάθε φορά που ο Θεός βλέπει εμάς τις πουτάνες, δακρύζει. Δακρύζει από ντροπή, μια και σ’ εμάς δεν περισσεύει. Mα αν ο Θεός δακρύζει, ο Θάνατος μας χρωστάει! Δεκαετία του 1950. Πάνω στις πληγές μιας Ελλάδας που ακόμη αιμορραγεί από τον πόλεμο, σε μια γειτονιά του Πειραιά, την περίφημη Τρούμπα, ανάμεσα σε καπνούς στριφτών τσιγάρων και φθηνών ποτών, ο έρωτας εναποθέτει στα κορμιά γυναικών τα ξεφτισμένα όνειρά του και την ελπίδα πως η ζωή είναι μαγική κι ωραία. Μέρα και νύχτα οι πόρνες σουλατσάρουν στα στενοσόκακα, πουλώντας τα κορμιά τους για ελάχιστα χρήματα. Λίγα βήματα πιο πέρα οι τάχα προστάτες τους καραδοκούν σαν γύπες να αρπάξουν τη λεία τους, πουλώντας τους υποσχέσεις για ένα καλύτερο αύριο, φτιαγμένο με χρυσόσκονη και αγγέλους. Η κάθε μια από αυτές τις γυναίκες έχει να σου πει και μια διαφορετική ιστορία, που μπορεί να ξεκίνησε από τα καλύτερα σπίτια ή ακόμη κι από έναν γάμο, έναν αρραβώνα, έναν μεγάλο έρωτα. Μια από αυτές τις γυναίκες υπήρξα κι εγώ, γνωστή με το όνομα μαντάμ Τζένη, που από απλή πόρνη έφτασα να έχω το πιο διάσημο μπορντέλο της Τρούμπας. Όχι, η ζωή δε μου στάθηκε στα δύσκολα. Εύκολα δεν υπήρχαν. Μια νύχτα δική μου ολόκληρη η ζωή σου… Αυτή τη νύχτα θα σου διηγηθώ. Πλέον στα ογδόντα μου, εδώ και πολλά χρόνια, είμαι η Ευγενία Φράνκου, μια αξιοσέβαστη γυναίκα που χαίρει μεγάλης εκτίμησης από την οικογένεια και το περιβάλλον της. Κανείς δεν έμαθε ποτέ ποια πραγματικά ήμουν. Γιατί το κάνω τώρα αυτό; Γιατί σε μένα ο θάνατος χρωστάει ακόμη…

Γιε μου, Πονάει η ψυχή μου τώρα που σου γράφω ξεχασμένος σε ένα καταθλιπτικό δωμάτιο ενός γηροκομείου, αποκομμένος από όλους. Πιο πολύ όμως υποφέρω που δε σε βλέπω. Ξέρω, έχεις τις δουλειές σου και τα τρεχάματά σου, αλλά η μοναξιά πληγώνει πολύ, δεν αντέχεται. Και τι δε θα έδινα για να σε δω! Κι ο χρόνος μου δεν είναι πια πολύς. Μακάρι να είναι όλα καλά στη ζωή σου και να είσαι χαρούμενος και ευτυχισμένος. Σε σκέφτομαι και σ’ αγαπώ πολύ, ο πατέρας σου Ο συνταξιούχος πυροσβέστης Αργύρης Φαρμάκης, τσακισμένος από τη ζωή. Ο γιος του Άρης, με ροπή σε κάθε είδους μπλέξιμο. Τους χωρίζει άβυσσος. Τους ενώνει όμως μια συγκλονιστική εξέλιξη, μέσα από δεκαέξι σπαρακτικά γράμματα. Μια αληθινή ιστορία πατέρα και γιου που βουτάει ως τα τρίσβαθα της ψυχής και φέρνει δάκρυα στα μάτια…

Βόρεια Καλιφόρνια, στη διάρκεια του βίαιου τέλους της δεκαετίας του 1960. Στις αρχές του καλοκαιριού, μια μοναχική και ψαγμένη έφηβη, η Ίβι Μπόιντ, βλέπει μια παρέα κοριτσιών στο πάρκο, κι αμέσως σαγηνεύεται από την ελευθερία τους, το αφρόντιστο ντύσιμό τους, την επικίνδυνη αύρα της αμεριμνησίας τους. Η Ίβι δε θ’ αργήσει να υποκύψει στον μαγνητισμό της Σούζαν, ενός μυστηριώδους μεγαλύτερου κοριτσιού, και να παρασυρθεί στους κόλπους μιας σέκτας και του χαρισματικού ηγέτη της, που σύντομα πρόκειται να γράψουν ανατριχιαστική ιστορία. Κρυμμένο στους λόφους, το άναρχο και ρημαγμένο ράντζο της σέκτας αποπνέει ζόφο, στα μάτια της Ίβι όμως είναι εξωτικό, συναρπαστικό, ένα μέρος στο οποίο θέλει απεγνωσμένα να γίνει δεκτή. Καθώς περνάει όλο και περισσότερο χρόνο μακριά από τη μητέρα και τους οικείους ρυθμούς της καθημερινής ζωής της, και με την εμμονική προσκόλλησή της στη Σούζαν να δυναμώνει, η Ίβι αδυνατεί να συνειδητοποιήσει ότι βρίσκεται ολοένα και πιο κοντά στην αδιανόητη βία - και σ’ εκείνη την κομβική στιγμή στη ζωή ενός κοριτσιού όπου τα πράγματα μπορούν να πάρουν τη χειρότερη δυνατή τροπή. Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα της Έμα Κλάιν μαγεύει με την απαράμιλλη γραφή του και καθηλώνει με την κοφτερή σαν ξυράφι, απρόσμενα βαθιά κατανόηση της ανθρώπινης ψυχής. Τα Κορίτσια είναι ένα λαμπρό λογοτεχνικό έργο, κι ένα ανεξίτηλο πορτρέτο των κοριτσιών, και των γυναικών που θα γίνουν μεγαλώνοντας.

«Σου αρέσουν οι καραμελίτσες;» είπε η Λόρελ. «Έχω να σου δώσω αν θέλεις». Η Ρόζι ένιωσε το πάνω χείλος της να μυρμηγκιάζει. Δεν είπε όμως τίποτα. Περίμενε. Το κοριτσάκι αναδεύτηκε στη θέση του στο μπροστινό μέρος του αλόγου. Φορούσε μια κίτρινη μπλούζα με μια μαργαρίτα. Γαλάζιο σορτσάκι. Είχε ένα πιαστράκι στα μαλλιά, ροζ και αστραφτερό. Η Ρόζι άπλωσε το χέρι της να το αγγίξει. Ήταν πανέμορφο. Όπως και τα χρυσά μαλλιά του κοριτσιού. Η Λόρελ και η Ρόζι. Τα Κορίτσια των Λουλουδιών. Έτσι τις βάφτισαν οι δημοσιογράφοι Είπαν πως πήραν το μικρότερο παιδάκι για να παίξουν. Δεν ήθελαν να του κάνουν κακό. Η μία καταδικάστηκε για φόνο. Η άλλη συνέχισε τη ζωή της με άλλο όνομα. Τώρα, δεκαεννιά χρόνια μετά, ένα άλλο παιδί εξαφανίζεται. Και τα Κορίτσια των Λουλουδιών θα ξαναγίνουν πρωτοσέλιδο. Κανένας δεν ξέχασε ποτέ την ιστορία τους. Τώρα δε θα μπορέσετε να την ξεχάσετε ούτε εσείς.

Η Τίνα Έβανς έχει περάσει έναν χρόνο προσπαθώντας να αποδεχτεί τον θάνατο του γιου της. Η πληγή δε θα κλείσει ποτέ, αλλά πρέπει να προχωρήσει παρακάτω. Καθώς πλησιάζει η πρεμιέρα της παράστασης που σκηνοθετεί στο Λας Βέγκας, νιώθει έτοιμη για μια καινούργια αρχή. Ως το βράδυ, που βλέπει δυο λέξεις γραμμένες στον μαυροπίνακα στο δωμάτιο του Ντάνι: ΟΧΙ ΝΕΚΡΟΣ. Κι αν τα πράγματα δεν είναι όπως νομίζει; Αν το παιδί της δε σκοτώθηκε πραγματικά μαζί με τους άλλους προσκόπους σ’ εκείνο το φρικτό δυστύχημα; Η ανάγκη να ανακαλύψει την αλήθεια θα οδηγήσει την Τίνα από τα φώτα του Λας Βέγκας στις σκιές της Νεβάδα. Και σ’ έναν εφιάλτη που η αρχή του βρίσκεται ακόμα πιο μακριά, σ’ ένα εργαστήριο στην Ουχάν της Κίνας. Το θρίλερ του Dean Koontz που συζητήθηκε όσο κανένα άλλο το 2020, καθώς αναφέρεται, αν και γραμμένο χρόνια πριν, στην πόλη από την οποία ξεκίνησε η πανδημία…

15 Αυγούστου 1947, μεσάνυχτα. Η Ινδία, χώρα μαγική, όπου τα πάντα μπορούν να συμβούν, αποκτά την ανεξαρτησία της έπειτα από αιώνες αγγλικής κυριαρχίας. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, γεννιούνται δύο παιδιά, ο Σίβα κι ο Σαλίμ. Όπως και όλα τα άλλα παιδιά που γεννήθηκαν στην Ινδία εκείνη την ώρα, είναι προικισμένα με υπερφυσικά χαρίσματα. Τα παιδιά μεγαλώνουν μαζί με την Ινδία. Η ζωή τους αποδεικνύεται άρρηκτα δεμένη με το έθνος τους, την πλούσια ιστορία και τον πολιτισμό του. Και ο Σαλίμ καταγράφει τα, συχνά, ξεκαρδιστικά επεισόδια που χρωμάτισαν την πορεία της οικογένειάς του και δίνει άθελά του μια ευρύτερη εικόνα της νεαρής Ινδίας σχοινοβατώντας ανάμεσα στη φάρσα και την τραγωδία. Πρωθυπουργοί, πραξικοπηματίες, μάγοι, γητευτές φιδιών, καλλιτέχνες και γραφειοκράτες παρελαύνουν μέσα από ένα έργο μαγικού ρεαλισμού στο οποίο τα πάντα, απροσδόκητα και απίστευτα, ξαφνιάζουν τον αναγνώστη κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον του. Με μια λάμψη ανεπανάληπτης έμπνευσης, ο Ρούσντι δίνει εδώ τον καλύτερο εαυτό του, μ’ ένα ανορθόδοξο και ανατρεπτικό χιούμορ, με χειμαρρώδη ζωντάνια και σπάνια αφηγηματική πρωτοτυπία, που κάνουν το πικάντικο αυτό μυθιστόρημα ένα από τα αριστουργήματα που σημάδεψαν τον εικοστό αιώνα και που δικαιολογημένα τιμήθηκε με το BEST OF THE BOOKER, το σπουδαιότερο αγγλικό βραβείο λογοτεχνίας.