Ξενόγλωσσα Λογοτεχνικά Βιβλία

Στις 14 Ιουνίου του 2007, ο Βασιλιάς και ο Πρωθυπουργός της Σουηδίας εξαφανίστηκαν από μια δεξίωση στο παλάτι. Αργότερα ειπώθηκε ότι είχαν αρρωστήσει∙ η αλήθεια είναι διαφορετική. Η πραγματική ιστορία αρχίζει κάμποσα χρόνια πριν, το 1961, με τη γέννηση της Νομπέκο Μαγιέκι σε μια καλύβα, στο Σοβέτο της Νότιας Αφρικής. Η Νομπέκο ξέφυγε από τη συνηθισμένη μοίρα των γυναικών της περιοχής της, η οποία είναι να μεγαλώνουν γρήγορα και να πεθαίνουν νωρίς. Τη χτύπησε ένας μεθυσμένος οδηγός, μηχανικός στο επάγγελμα, και η ζωή της πήρε διαφορετική τροπή. Κατηγορήθηκε για το ατύχημα και αναγκάστηκε να δουλέψει για τον μηχανικό, που ήταν επικεφαλής ενός προγράμματος ζωτικής σημασίας για την εθνική ασφάλεια της χώρας. H Νομπέκο ήταν καλή στο νοικοκυριό, αλλά ακόμη καλύτερη -μια μικρή ιδιοφυΐα- στους αριθμούς. Ο μηχανικός, πάλι, δεν ήταν∙ και έκανε ένα τεράστιο λάθος. Τώρα μόνο η Νομπέκο το γνωρίζει… Γραμμένη με το σπιρτόζικο και πανέξυπνο χιούμορ του Γιούνας Γιούνασον, αυτή είναι μια ιστορία για το πώς η προσπάθεια μιας γυναίκας να αλλάξει το δικό της μέλλον κατέληξε να αλλάξει τα πάντα.

Δεν είναι παράνοια αν πραγματικά συμβαίνει… Η Άννα Φοξ ζει μόνη της, κλεισμένη στο σπίτι της στη Νέα Υόρκη, του οποίου το κατώφλι αδυνατεί να διαβεί. Περνά τις μέρες της με τις αναμνήσεις παλιών ευτυχισμένων στιγμών, πίνοντας κρασί, βλέποντας παλιές ταινίες και… κατασκοπεύοντας τους γείτονές της. Μια μέρα μετακομίζει στο απέναντι σπίτι η οικογένεια Ράσελ - ο πατέρας, η μητέρα και ο έφηβος γιος τους. Η τέλεια οικογένεια. Αλλά, όταν η Άννα, παρακολουθώντας από το παράθυρό της, βλέπει κάτι που δεν έπρεπε να δει, ο κόσμος της αρχίζει να καταρρέει και τα τρομερά μυστικά του να αποκαλύπτονται. Τι συμβαίνει στην πραγματικότητα; Τι κινείται στη σφαίρα της φαντασίας; Ποιος διατρέχει κίνδυνο και ποιος έχει τον έλεγχο; Σ’ αυτό το διαβολικά ανατριχιαστικό θρίλερ, κανένας και τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Έξυπνο, δυνατό και συγκινητικό, Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ είναι ένα θρίλερ που φέρνει στο μυαλό του αναγνώστη τις καλύτερες στιγμές του Χίτσκοκ.

Εμπιστεύομαι το Χάπι μου. Με τα χρόνια αναπτύξαμε μια ιδιαίτερη σχέση, και ξέρω με σιγουριά ότι δε θα μου έκανε ποτέ κακό, όπως δε θα του έκανα κι εγώ. Φυσικά, δεν μπορώ να είμαι απολύτως βέβαιος μέχρι να το καταπιώ αλλά έχω την πεποίθηση, όσο μπορεί να την έχει κάποιος χωρίς αποδείξεις, ότι, όταν έρθει η κρίσιμη στιγμή, το Χάπι θα κάνει τη δουλειά του γρήγορα, νοικοκυρεμένα και αθόρυβα… Με λένε Ραφαήλ Ιγνάτιο Φίνιξ και είμαι εκατό χρόνων - ή, για να ακριβολογήσω, θα γίνω σε δέκα μέρες, τις πρώτες ώρες της 1ης Ιανουαρίου του 2000, όταν θα αυτοκτονήσω. Γεννημένος στις αρχές του εικοστού αιώνα, ο Ραφαήλ Ιγνάτιος Φίνιξ είναι αποφασισμένος να βάλει τέλος στη ζωή του ακριβώς τη στιγμή που ο προηγούμενος αιώνας θα δίνει τη σκυτάλη στον νέο. Στο «έργο» του θα τον βοηθήσει το Χάπι, αλλά πρώτα θα πρέπει να τακτοποιήσει όλες του τις υποθέσεις και να βγάλει νόημα από την ίδια του τη ζωή. Κι έτσι, αποφασίζει να καταγράψει τα πάντα. Όχι όμως με τον παραδοσιακό τρόπο. Θα αγνοήσει το χαρτί και το μολύβι και θα αρχίσει να γράφει την ιστορία του πάνω στους τοίχους του εγκαταλειμμένου πύργου όπου διαμένει. Ξεκινώντας από τη μοιραία πρώτη περιπέτειά του με την Έμιλι, την παιδική φίλη που θα γίνει ο φύλακας άγγελός του, ο Ραφαήλ θα θυμηθεί τις πάμπολλες εμπειρίες, τις άπειρες συναντήσεις και, φυσικά, τους δέκα φόνους που διέπραξε μέσα σε αυτά τα χρόνια… Ιδού, λοιπόν, μια εντελώς ανορθόδοξη περιγραφή του εικοστού αιώνα - ή μάλλον η εξωφρενική, κάπως αναξιόπιστη αλλά σίγουρα μοναδική εκδοχή του από έναν πολύ ιδιαίτερο άνθρωπο.

«Θα σου διηγηθώ μια ιστορία που θα σε κάνει να πιστέψεις στον Θεό». Η ιστορία που ο ηλικιωμένος Ινδός διηγήθηκε στο συγγραφέα είναι η απίστευτη ζωή του Πι Μολιτόρ Πατέλ, που έκανε το γύρο του κόσμου και βρίσκεται μέσα σε τούτο δω το βιβλίο. Ο Πι και η οικογένειά του ζουν στην Ινδία και διατηρούν ένα ζωολογικό κήπο. Ο νεαρός Πι έχει δύο αγάπες: τα ζώα και το διάβασμα. Διαβάζει με πάθος ό,τι έχει σχέση με τον Ινδουισμό, το Χριστιανισμό και το Ισλάμ και, προς μεγάλη έκπληξη των γονιών του, αποδέχεται και πιστεύει και τις τρεις θρησκείες. Κάποτε η οικογένεια αποφασίζει να μεταναστεύσει στον Καναδά μαζί με τα ζώα. Το πλοίο όμως ναυαγεί κι ο Πι βρίσκεται μόνος σε μια βάρκα μαζί με μια απίστευτη ομάδα: μια ζέβρα, μια ύαινα, έναν ουρακοτάγκο και μια τεράστια βασιλική τίγρη της Βεγγάλης. Ο Πι πρέπει τώρα να συνυπάρξει με ναυαγούς που δεν μπορεί να βάλει ο νους του ανθρώπου. Με εξυπνάδα, με απίστευτο θάρρος και ανομολόγητο φόβο, αποδέχεται τη φύση του κάθε ζώου και αναπτύσσει μια άρρηκτη σχέση κυρίως με την τίγρη. Δεν είναι τυχαίο που αυτή έχει όνομα ανθρώπου: Ρίτσαρντ Πάρκερ. Ο Γιαν Μαρτέλ μας δίνει ένα καταιγιστικό βιβλίο. Μια συγκλονιστική παραβολή για την πάλη ανάμεσα στην ψυχή και τη σάρκα. Συγκινητικό χωρίς μελοδραματισμούς, με χιούμορ ακόμα και στις πιο δραματικές του στιγμές, σε κάνει να σκεφτείς τους προσωπικούς σου Ρίτσαρντ Πάρκερ, τα δικά σου ναυάγια, και σε μαθαίνει πώς να επιβιώνεις.

Σε έναν γαλήνιο οικισμό ευγηρίας στη βρετανική ύπαιθρο, μια ετερόκλητη παρέα μαζεύεται κάθε Πέμπτη και ασχολείται με παλιούς φακέλους ανεξιχνίαστων φόνων. Όταν όμως μια άγρια δολοφονία συμβαίνει σε απόσταση αναπνοής, η Λέσχη Φόνων της Πέμπτης έχει ν’ αντιμετωπίσει μια πραγματική υπόθεση. Όχι απλώς κιτρινισμένες, μουντζουρωμένες σελίδες γραφομηχανής μιας άλλης εποχής· μια αληθινή υπόθεση, ένα αληθινό πτώμα, και, κάπου στον έξω κόσμο, έναν αληθινό δολοφόνο. Η Ελίζαμπεθ, η Τζόις, ο Ιμπραΐμ και ο Ρον μπορεί να κοντεύουν τα ογδόντα, αλλά ακόμη το λέει η καρδιά τους. Θα καταφέρει αυτή η ανορθόδοξη αλλά ευφυέστατη συμμορία να συλλάβει τον δολοφόνο προτού να είναι πολύ αργά. ΜΠΕΣΤ ΣΕΛΕΡ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΜΕΤΑΦΡΑΖΕΤΑΙ ΣΕ 40 ΧΩΡΕΣ

«Η φαντασία είναι καλός υπηρέτης αλλά κακός αφέντης». Ο Άρθουρ Χέιστινγκς, γυρίζοντας τραυματίας από το μέτωπο, δέχεται μια πρόσκληση για το Στάιλς Κορτ, το πατρικό του παλιού του φίλου Τζον Κάβεντις. Η ήσυχη έπαυλη φαντάζει ιδανικό μέρος για να περάσει την αναρρωτική του άδεια. Αυτό το απατηλά ειδυλλιακό περιβάλλον, όμως, κρύβει πολλά σκοτεινά μυστικά. Κι όταν η μητριά του Τζον βρίσκεται νεκρή, όλες οι υποψίες στρέφονται στα μέλη της οικογένειας… Τότε είναι που κάνει την εμφάνισή του ένας παλιός γνώριμος του Χέιστινγκς. Ένας δαιμόνιος, μικρόσωμος Βέλγος συνταξιούχος αστυνομικός, που αγαπά την ορθολογική εξήγηση των μυστηρίων σχεδόν όσο και το άκρως επιμελημένο μουστάκι του: ο Ηρακλής Πουαρό… Το πρώτο μυθιστόρημα της Άγκαθα Κρίστι –και πρώτη υπόθεση του πιο αγαπητού ήρωά της, του θρυλικού Πουαρό– παρουσιάζεται στην αποκατεστημένη του μορφή, με την προσθήκη ενός «χαμένου» κεφαλαίου, και με την εισαγωγή του Τζον Κάραν, ενός εκ των κορυφαίων μελετητών του έργου της συγγραφέως.

Η επίκληση σε βασίλισσες που αγάπησαν απεγνωσμένα και μάταια, έτσι όπως η Λοάνα, ξυπνά συχνά τα θαύματα από ύπνο αιώνων, γεννά ανεμοστρόβιλους που φέρνουν αφηγηματικές εκστάσεις και λυτρώνει από το λήθαργο του νου. Η γιατρειά, ανείπωτα θαυματουργή, προσφέρεται ως δίνη από ιστορίες, ποιήματα, μυθιστορήματα, ταινίες, κόμικς - καλειδοσκόπιο που τρελάθηκε, κοσμογονία και αποκατάσταση προσώπου, τόπου, ζωής. Ο Ουμπέρτο Έκο καταστρέφει το συμβατικό μυθιστόρημα για να το φτιάξει από την αρχή, με ίδια και, όμως, ανόμοια υλικά, ανακαινισμένο, εικονογραφημένο και εικονογραφικό - και εικονοκλαστικό. Ένας έμπορος βιβλίων που πάσχει από αμνησία και η ιστορία του κόσμου από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ως τις μέρες μας, μια αφηγηματική ανασυγκρότηση ερειπίων, pop/pulp εικόνες, μπαρόκ επιβιώσεις και φόρμες παραδοσιακές να ομολογούν την αδιάλλακτη πίστη τους στο θαύμα του χρόνου που κερδίζεται ξανά και ξανά. Μετά το ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΡΟΔΟΥ και το ΜΠΑΟΥΝΤΟΛΙΝΟ, ο μεγάλος Ιταλός διανοούμενος και συγγραφέας ποντάρει τα ρέστα του στη μαγεία του άδολου, στη σαγήνη μιας φλόγας και στον ασίγαστο οίστρο των ιστοριών - και, ως συνήθως, κερδίζει το στοίχημα.

Όλοι ξέρουν το όνομά του. Όλοι νομίζουν ότι ξέρουν την ιστορία του. Ρώμη, 37 μ.Χ. Ο αυτοκράτορας είναι στα τελευταία του. Κανένας δε γνωρίζει πόσος χρόνος τού απομένει. Ο αγώνας για την εξουσία ξεκινάει. Όταν ο ασθενής Τιβέριος ρίχνει την οικογένεια του Καλιγούλα στη μάχη για τη διαδοχή, σε μια προσπάθεια να επαναφέρει την τάξη, θα αλλάξει τη μοίρα της αυτοκρατορίας και θα δημιουργήσει έναν από τους πλέον διαβόητους τυράννους της Ιστορίας, τον Καλιγούλα. Αλλά ο τελευταίος ήταν πραγματικά τέρας; Ξεχάστε όλα όσα νομίζατε ότι ξέρετε. Και αφήστε τη Λιβίλλα, τη μικρότερη αδερφή και έμπιστη του Καλιγούλα, να σας αφηγηθεί τι συνέβη πραγματικά. Πώς ο ήρεμος και τρυφερός αδερφός της έγινε ο πιο δυνατός άνθρωπος στη γη. Και πώς, με ψέματα, φόνους και προδοσίες, η Ρώμη άλλαξε για πάντα….

Ο Έκο είναι σαφής: Δεν υπάρχουν ιστορίες χωρίς νόημα. Επειδή, βέβαια, δεν υπάρχουν ζωές χωρίς νόημα. Στο τέταρτο μυθιστόρημά του, ο φιλοπαίγμων Ιταλός σημειολόγος γιορτάζει τη ζωή έτσι όπως όντως είναι, πλήρης νοήματος, συντονισμένη με τον μυστικό ρυθμό μιας αδιάλειπτης διήγησης. Το αφηγηματικό πανηγύρι θεμελιώνεται σε μια γλωσσολαλία που τη σαρκώνει ο Μπαουντολίνο, εύθυμος παραμυθάς, κλέφτης περγαμηνών, χαρισματικός ψεύτης, δυνητικό προσωπείο κάθε μυθιστοριογράφου και, τελικά, αρχέτυπο του ανθρώπου που αναζητά στη ροή του λόγου την πιο προσωπική του ιστορία. Η μυθιστορική περιπέτεια, η μεσαιωνική φαντασμαγορία, η λαϊκότροπη μέθεξη ενός ευάλωτου γλεντιού, η ανεξάντλητη μοτιβική παρουσία του δισκοπότηρου: η σκανταλιάρα ευγλωττία του Έκο διαπρέπει ξανά στο μυθιστόρημα που ονειρεύεται μια βίβλο των ζωντανών, ένα παλίμψηστο που ενεργοποιείται με τη δύναμη της ουτοπίας. Και, βέβαια, είναι η ουτοπία του παρόντος κόσμου αυτή που μας ενδιαφέρει, φερμένη στην κάθε μας μέρα με το μόνο όχημα που την αντέχει˙ την αφήγηση, αυτή την υπέροχη δωρεά νοήματος που τη χαρίζουμε ο ένας στον άλλο με τον πιο απλό και τον πιο ακριβό τρόπο που έχουμε: ιστορώντας.

Με φόντο μια πανέμορφη έπαυλη στην Κορνουάλη, λίγο πριν από τον B΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, εκτυλίσσεται η ιστορία ενηλικίωσης μιας γυναίκας που προσπαθεί να συμφιλιωθεί με τον έρωτα και τη λύπη καθώς γυρίζει πίσω… στο σπίτι. Ήθελε το Ρίβερβιου, τη μαμά, την Τζες και τη Φίλις. Ήθελε όλες τις γνώριμες εικόνες, τους ήχους και τις μυρωδιές. Τον κήπο που κατηφόριζε τη λοφοπλαγιά, και τη θέα των γαλήνιων εκβολών του ποταμού, που γέμιζαν με την παλίρροια, και τον καθησυχαστικό ήχο του μικρού τρένου που διέκοπτε την ησυχία της μέρας. Τη γοητεία του φθαρμένου αλλά γεμάτου λουλούδια καθιστικού και τον θόρυβο που έκανε η Φίλις καθαρίζοντας κατσαρόλες στο πλυσταριό κι ετοιμάζοντας τα λαχανικά για το μεσημεριανό φαγητό, μέχρι τη μόνιμη συνοδεία της διαπεραστικής φωνής της Τζες. Οι μυρωδιές τής γεννούσαν ακόμα μεγαλύτερη νοσταλγία. Το σαπούνι λεβάντας που μοσχομύριζε από το μπάνιο∙ η γλυκιά μυρωδιά των λιγούστρων από τον φράχτη δίπλα στην εξώπορτα∙ και η αψιά μυρωδιά από τα φύκια κατά την άμπωτη. Ένα αληθινό αριστούργημα, ο πρώτος τόμος ενός βιβλίου που το διαβάζεις ξανά και ξανά και το θυμάσαι για πάντα.

Εδώ και καιρό το αρνείσαι, Αξλ, το ξέρω. Αλλά τώρα ήρθε η ώρα να το ξανασκεφτείς. Πρέπει να κάνουμε ένα ταξίδι, χωρίς καμία αναβολή… Σ’ ένα απομονωμένο χωριό στην Αγγλία, την εποχή των θρύλων, λίγο μετά τον θάνατο του βασιλιά Αρθούρου, ζει ένα ηλικιωμένο ζευγάρι Βρετανών, ο Αξλ και η Μπέατρις. Οι αναμνήσεις τους είναι θολές, όπως και όλων των κατοίκων, λόγω μιας μυστηριώδους ομίχλης που προκαλεί ένα είδος φθοράς. Παρά την αρρώστια της Μπέατρις, το ζευγάρι αποφασίζει να αφήσει την ασφάλεια του σπιτιού του με σκοπό να ταξιδέψει μακριά και να βρει τον γιο του, που έχει να δει εδώ και χρόνια. Άλλοτε άγριο και άλλοτε συγκινητικό, το καινούργιο μυθιστόρημα του Ισιγκούρο είναι ένα παραμύθι για τις χαμένες μνήμες, την αγάπη, την εκδίκηση και τον πόλεμο.

Στη μάχη για την εξουσία, μπορεί να υπάρξει ένας μόνο νικητής. Ο ηγεμόνας της Μερκίας πεθαίνει και δεν υπάρχει άμεσος διάδοχος. Η γυναίκα του είναι γεννημένη αρχηγός, ωστόσο ποτέ δεν έχει κυβερνήσει γυναίκα αγγλικό βασίλειο. Και δεν έχει και στη διάθεσή της τον καλύτερο πολεμιστή και προστάτη της: τον Ούτρεντ του Μπέμπανμπεργκ. Ένας κενός θρόνος θα άφηνε το βασίλειο εκτεθειμένο στους Δυτικούς Σάξονες και τους Βίκινγκς, που για ακόμη μία φορά διψούν για αίμα. Χρειάζεται ένας ήρωας· ένας ήρωας που μάχεται όλη του τη ζωή, κάποιος που μπορεί να καταστρέψει τον διπλό εχθρό που απειλεί τη Μερκία. Ένας ήρωας που τελικά θα ορίσει τη μοίρα ενός έθνους… Το όγδοο μέρος της σειράς «Σαξονικά Χρονικά».

Ένας άνδρας περιπλανιέται σε ένα βομβαρδισμένο, κατεστραμμένο Λονδίνο, προσπαθώντας να επιβιώσει και να επανενωθεί με τη γυναίκα του. Οι Αρειανοί έχουν εισβάλει στη Γη προκαλώντας πανικό και χάος, και όλα δείχνουν ότι επίκειται το δραματικό τέλος του ανθρώπινου πολιτισμού. Το νερό του Τάμεση βράζει από τις θερμικές ακτίνες των τριπόδων, των μηχανών με τις οποίες εξαπολύουν τις σαρωτικές επιθέσεις τους οι Αρειανοί, ομάδες ανθρώπων προσπαθούν να φτάσουν στις ακτές για να εγκαταλείψουν τη Βρετανία, ένα κόκκινο χόρτο αρχίζει να φυτρώνει παντού, θρησκόληπτοι ιεροκήρυκες μιλούν σαν μεθυσμένοι για την έλευση του Αρμαγεδδώνα, αλλά η Γη δεν έχει πει ακόμα την τελευταία της λέξη – και κυρίως… τα μικρόβιά της. Μία από τις πρώτες ιστορίες επιστημονικής φαντασίας όπου περιγράφεται με τη λεπτομέρεια και την αμεσότητα του δημοσιογραφικού ρεπορτάζ η εχθρική εισβολή ενός εξωγήινου πολιτισμού στη Γη, Ο πόλεμος των κόσμων του Ουέλς αποτελεί έργο αναφοράς και εγγυημένης αναγνωστικής απόλαυσης. Γραμμένο με το απαράμιλλο αφηγηματικό χάρισμα του Ουέλς και βασισμένο στην αντίληψη της ρεαλιστικής δημοσιογραφικής καταγραφής, προκάλεσε αίσθηση όταν κυκλοφόρησε, ώθησε τον μεγάλο Όρσον Ουέλς, χρόνια μετά, να κάνει μία από τις πιο πετυχημένες… φάρσες στην ιστορία του ραδιοφώνου, ενώ πριν από μερικά χρόνια μεταφέρθηκε ξανά στον κινηματογράφο από τον Στίβεν Σπίλμπεργκ. Διαχρονικής αξίας έργο ακόμα και με πολιτικές υποδηλώσεις, πατάει πάνω στον αρχέγονο φόβο του ανθρώπου απέναντι στο άγνωστο και στην απειλή που αυτό φέρνει μαζί του. Η παρούσα έκδοση, σε νέα, σύγχρονη μετάφραση της Μαργαρίτας Ζαχαριάδου, περιλαμβάνει εισαγωγή της μεταφράστριας και επίμετρο από τον μεγάλο, σύγχρονο κλασικό συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας Σερ Άρθουρ Τ. Κλαρκ.

Όταν η Σιμόν ντε Μποβουάρ ήταν εννέα χρονών και πήγαινε στο καθολικό σχολείο «Αντελίν Ντεζίρ», γνώρισε την Ελιζαμπέτ Λακουάν, την επονομαζόμενη Ζαζά, ένα κορίτσι που τράβηξε αμέσως την προσοχή της. Ανάμεσά τους θα αναπτυχθεί μια φιλία που, από την πλευρά τής μετέπειτα μεγάλης Γαλλίδας συγγραφέως, θα έχει και τη χροιά της πρώιμης, μη συνειδητοποιημένης, ερωτικής επιθυμίας. Στο πρόσωπο της Ζαζά η Ντε Μποβουάρ θα ανακαλύψει όλα τα στοιχεία που θα ποθήσει να έχει η ίδια αργότερα στη ζωή της: τόλμη, ανεξαρτησία, περιέργεια, δημιουργική ανησυχία. Έτσι, αυτή η επιρροή θα αποδειχθεί καθοριστική για την κατοπινή της προσωπικότητα. Ωστόσο, οι Αχώριστες κρύβουν μια τραγωδία: η Ζαζά πεθαίνει αναπάντεχα. Μια καταστροφή που θα στοιχειώσει διά παντός την Ντε Μποβουάρ. H Ντε Μποβουάρ είναι βέβαιη ότι η Ζαζά δεν πέθανε από ιογενή εγκεφαλίτιδα, όπως το ήθελαν οι γιατροί. Δολοφονήθηκε· ο θάνατός της ήταν ένα «πνευματοκρατικό έγκλημα». Πιο σύγχρονο από ποτέ, το κλασικό αυτό μυθιστόρημα έχει μια ιδιαίτερη δύναμη και γοητεία. Όπως έλεγε και η ίδια η Σιμόν ντε Μποβουάρ: «Κι αν, απόψε, τα μάτια μου είναι δακρυσμένα είναι άραγε γιατί εσείς έχετε πεθάνει ή γιατί εγώ ζω; [...] ξέρω ότι δεν είστε πια πουθενά και, ακριβώς, μέσα από ένα λογοτεχνικό τέχνασμα σας μιλώ εδώ».

Πάνε δεκαπέντε χρόνια από τότε που πέντε συνηθισμένοι έφηβοι κλήθηκαν, χάρη σε μια προφητεία, να αντιμετωπίσουν μια πανίσχυρη οντότητα που έσπερνε το χάος στη Βόρεια Αμερική. Ο Σκοτεινός με το όπλο του –μια σειρά από καταστροφικά γεγονότα γνωστά ως Ανεμοστρόβιλοι– ισοπέδωσε πόλεις και εξόντωσε χιλιάδες ανθρώπους. Οι Εκλεκτοί, όπως έγιναν γνωστοί οι έφηβοι, έκαναν τα πάντα για να τον νικήσουν. Και τα κατάφεραν. Ο κόσμος επέστρεψε στην κανονικότητα – όλοι εκτός απ’ αυτούς. Εξάλλου, τι μπορείτε να κάνετε όταν είστε οι πιο διάσημοι άνθρωποι στη γη, το μόνο που γνωρίζετε είναι η μαγεία και ο στόχος σας στη ζωή έχει εκπληρωθεί; Η Σλόαν δυσκολεύεται περισσότερο απ’ όλους να προσαρμοστεί. Όλοι θεωρούν ότι φταίει η διαταραχή μετατραυματικού στρες από την οποία πάσχει, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι κρύβει μυστικά – μυστικά που την κρατούν δεμένη με το παρελθόν και την αποξενώνουν από τα μόνα άτομα στον κόσμο που την καταλαβαίνουν. Στη δέκατη επέτειο από την ήττα του Σκοτεινού συμβαίνει κάτι αδιανόητο: πεθαίνει ένας από τους Εκλεκτούς. Όταν οι υπόλοιποι συναντιούνται στην κηδεία του, ανακαλύπτουν ότι ο τελικός στόχος του Σκοτεινού ήταν πολύ πιο φιλόδοξος απ’ ό,τι οι ίδιοι, η κυβέρνηση και η προφητεία θα μπορούσαν ποτέ να προβλέψουν. Και αυτή τη φορά η αναμέτρηση απαιτεί περισσότερα απ’ όσα έχει να δώσει η Σλόαν.

«Δεν έχω ανάγκη να σκύψω και να μετρήσω τα αποτυπώματα των υποδημάτων, να μαζέψω τις γόπες των τσιγάρων και να εξετάσω τα τσακισμένα γρασίδια. Μου αρκεί να καθίσω στην καρέκλα μου και να σκεφτώ». Δεκαπέντε χρόνια πριν, η όμορφη Κάρολαϊν Κρέιλ καταδικάστηκε για τον φόνο του συζύγου της. Τώρα η κόρη της αναθέτει στον Πουαρό να αποκαταστήσει τη μνήμη της. Υπήρχαν ακόμη πέντε ύποπτοι και όσο το σκέφτεται ο Πουαρό τόσο επανέρχεται στο μυαλό του εκείνο το παιδικό τραγουδάκι με τα πέντε γουρουνάκια – το ένα πήγε στην αγορά, το άλλο στο σπίτι κλείστηκε καλά, και πάει λέγοντας. Κάποιο από τα πέντε γουρουνάκια, όμως, ίσως έκανε έναν φόνο και μένει ακόμη ατιμώρητο. Αν είναι έτσι, όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει, όσα αποδεικτικά στοιχεία κι αν έχουν καταστραφεί, ο δαιμόνιος ντετέκτιβ θα το βρει, βάζοντας τη λογική του να δουλέψει…

Ένας σταχτής σκύλος με μια λευκή τούφα στο κούτελο όρμησε στα κακοτράχαλα στενοσόκακα της αγοράς την πρώτη Κυριακή του Δεκεμβρίου. Στο δεύτερο μισό του 18ου αιώνα, στην Καρνταχένα ντε Ίντιας, ένα λυσσασμένο σκυλί δαγκώνει στον αστράγαλο ένα λευκό κορίτσι, τη Σιέρβα Μαρία. Πρόκειται για την κόρη του μαρκησίου του Κασαλντουέρο, που έχει μεγαλώσει στα παραπήγματα των σκλάβων του αρχοντικού, μιλάει τις γλώσσες τους και συμπεριφέρεται όπως εκείνοι. Το κορίτσι πέφτει στα νύχια της Ιεράς Εξέτασης. Ο νεαρός ιερωμένος ερευνητής Καγετάνο Ντελάουρα αναλαμβάνει να διαπιστώσει αν η κοπέλα διακατέχεται πράγματι από δαιμόνια, και αναπόφευκτα καταλαμβάνεται ο ίδιος από το δαιμόνιο του έρωτα για κείνη. Το δουλεμπόριο, τα φέουδα, η εκκλησιαστική παντοδυναμία, η ελευθεριότητα και ο διονυσιασμός του έρωτα, οι κυνηγημένοι Εβραίοι διανοούμενοι, η ιατρική της εποχής, οι δεισιδαιμονίες και οι εξορκισμοί πρωταγωνιστούν σ’ αυτό το χρονικό της συνάντησης δυο ανθρώπων που αγαπήθηκαν βαθιά.

Τα λαγωνικά κυνηγούν λαγούς. Ο Ηρακλής Πουαρό κυνηγά δολοφόνους. Μια ηλικιωμένη γεροντοκόρη βρίσκεται δηλητηριασμένη μέσα στο σπίτι στην εξοχή. Όταν πριν από λίγο καιρό έπεσε από τη σκάλα, όλοι έλεγαν ότι έφταιγε η λαστιχένια μπάλα που άφησε στο κεφαλόσκαλο το σκυλάκι της. Όμως η ίδια η Έμιλι πίστευε πως κάποιος από τους συγγενείς της προσπάθησε να την ξεκάνει. Το έγραψε, μάλιστα, στον Ηρακλή Πουαρό στις 17 Απριλίου. Όμως ο Πουαρό πήρε το γράμμα της πολύ αργά, στις 28 Ιουνίου… όταν η γηραιά κυρία ήταν ήδη νεκρή… Τώρα μπορεί να κάνει μόνο ένα πράγμα για την παρ’ ολίγον πελάτισσά του: να βρει την αλήθεια, έστω και μετά τον θάνατό της…